Kindermoordenaars uit verschillende culturen...

Kindermoordenaars
Je staat voor zes uur in de ochtend op. Onderweg naar de wc neem je de smartphone mee. Je kijkt op facebook. Het eerste wat je ziet is een foto van een meisje in bruiskleding. Je denkt: ‘wat een mooi bruidmeisje’. Je hebt nog niets gelezen. Je ziet dat de foto bij een link hoort, een link die door een FB-vriend is gedeeld, met commentaar in het Arabisch. Je leest dat het meisje door seksueel geweld op haar huwelijksnacht, door haar veertigjarige bruidegom, om het leven is gekomen. Je ogen raken vol, je kan niets meer lezen. Je zit machteloos. Het enige wat je kunt doen: deel de link. De link met de foto van dat mooie achtjarige meisje delen. Je sluit je telefoon. Je trekt door. Je hoopt dat je wat je las niet waar kon zijn. Dat je elk vuil door het doortrekken ongedaan kon maken. Je gaat je scheren, douchen en de blik van de kleine bruid blijft op je netvlies hangen. Je begin je weer af te vragen over wie de schuld zou hebben. Wie heeft vuile handen? Is dat een achterlijk cultuur die het huwen van een achtjarig meisje toe laat? Zijn dat de wetten van het land? Op welke gronden zijn die wetten gebaseerd? Wat is de rol van de religie in die wetten? Voor alle duidelijkheid: het door seksueel geweld vermoorde kleine bruid is  een Jemenitisch meisje. 

Je gaat aan tafel, je ontbijt en je slaat de krant open. Je leest: een vader van 47 jaar doodt zijn drie zonen (een tweeling van 10 en hun halfbroer van 2) en zichzelf. Hij heeft alles voorbereid, dus met voorbedachten rade. Hij plande dat zijn melding bij de school en van de moeder van de kinderen simultaan aankwam.
Je fantasie gaat verder en je denkt wat zou hij de kinderen verteld hebben? Zou hij hen over zijn financiële en relationele problemen hebben verteld? Zou hij hen verteld hebben dat ze samen op een eeuwige reis gaan om deze vuile wereld voorgoed te verlaten. Zou hij hen voorgelezen hebben, paartjes gespeeld, gelachen geknuffeld? Wat zou hij aan de tweejarige verteld hebben, gekust? Geknuffeld? Gehuild? Gefluisterd? Het zijn allemaal vragen die door je hoofd razen. Of zou hij over hun moeder(s) verteld hebben. Dat hun moeder een deugniet iemand is. Zou hij haar zwart hebben gemaakt? Zou hij haar hebben vergeven? Zou hij ook haar wilde vermoorden, haar meenemen naar het hiernamaals? Of wilde hij dat niet omdat ze de problemen mee naar de hemel zou nemen en daar voor eeuwig hem martelen?
Met die vragen in je hoofd ga je naar buiten, je laat je kleine hond uit. Je laat de regen zijn eigen gang gaan, want je kunt het gedrag van de regen niet veranderen. Je kunt hooguit een paraplu gebruiken.
Je probeert alles te vergeten wat je hebt gelezen. Je gaat naar je werk. Je zet er een glimlach op. En je roept: goedemorgen allemaal. Je hoopt op een mooie productieve dag. Je weet dat de kleine Jemenitsche bruid en de drie zonen uit het Nederlandse Schoonloo deze dag niet zullen beleven.