Verborgen vrouwen, slavinnen achter de voordeur

Er is een onderzoek gedaan. Interviews werden gehouden, soms in het geheim. Er is een rapport gemaakt, van het onderzoek. Het rapport zal in de handen van de minister van sociale zaken gedrukt worden. Hij krijgt een samenvatting. Hij zal geen tijd hebben op het rapport te lezen. Logisch. We zitten in een crisis. De Russen doen vervelend, kinderachtig en zijn echte boeven die het jaar van de vriendschap proberen te saboteren.
Laat we maar de minister voor waar hij mee bezig is. Laten we teruggaan naar het rapport over de slavinnen van verschillende culturen en oorspronkelijke landen van herkomst. Nee. ‘Het gaat niet alleen om Marokkaanse en Turkse vrouwen, er zijn ook Nederlandse gevallen bekend’ zo luidt een citaat in de krant, mijn dagelijkse krant. Naast het verslag over het rapport waar blijkt dat duizenden vrouwen lijden aan een soort gevangenschap en een soort marteling door schoonfamilies. Vooral de schoonmoeders en hun zonen zijn de boosdoeners. Dat geld vooral voor laagopgeleide. Naast het verslag over het rapport is een foto, relatief groot, van een onherkenbare vrouw met een hoofddoek. Een korte beschrijving duidt dat die vrouw een hoogopgeleide is. Ze heet Khadija en heeft geneeskunde gestudeerd. Haar man is een oncoloog. Na haar huwelijk werd ze opgesloten door haar schoonfamilie die ergens in Rotterdam-Zuid woont. Ze mocht eigen familie niet zien en ook niet beschikken over haar inkomsten. Ze heeft een scheiding bij de gemeente afgedwongen maar haar man, de oncoloog, weigert religieus van haar af te scheiden en bovendien is hij bezig een tweede vrouw te huwen, een import vrouw.
Voor het geval dat u bepaalde termen niet kent en jezelf misschien afvragen wat oncoloog betekent, heb ik het voor u uitgezocht: 'een oncoloog biedt zorg aan patiënten met vele soorten kanker en is met name verantwoordelijk voor de behandeling met anti-kankermedicijnen.’
Dus die oncoloog wil graag voor zijn vrouw zorgen. Zijn vrouw die geneeskunde heeft gestudeerd en door haar schoonmoeder kanker kreeg. Omdat ze ook niet kan functioneren moet ze tenminste haar salaris inleveren, bij de schoonmoeder.
Khadija heeft het getroffen met haar haar schoonfamilie. Alles zit dan in die familie. De kanker veroorzaker en de kanker genezer. En een goede moslim laat natuurlijk zijn vrouw niet los, (burger) gescheiden of niet gescheiden. Onze oncoloog, de zoon van een sterke vrouw, is goed bezig. Hij is niet alleen een goede moslim maar ook een goede genezer. Wie weet misschien is zijn tweede vrouw, die hij uit zijn herkomstland gaat halen, anders. Misschien kent ze de taal van zijn moeder beter. Mocht dat niet het geval zijn is voor de oncoloog altijd een win-win situatie. Als zijn nieuwe vrouw zich past aan haar schoonmoeder en geen kanker krijgt kan de oncoloog zich met andere zaken bezighouden en mocht de nieuwe vrouw kanker gaat krijgen kan hij haar behandelen en ondertussen naar een derde vrouw opzoek gaan.
Ik heb wel een grote bewondering voor de moeder van de oncoloog. Zou misschien een onderzoek nuttig zijn naar de rol van de vrouw, de (schoon) moeder in al die verhalen van verborgen vrouwen?