21. okt, 2013

Hoop op files

Afgelopen acht jaar heb je in Amsterdam gewerkt. Tussen je werkplaats en je huis lag het Ij. Soms ging je over het ij maar vaak er onderdoor. Met de fiets telde het twintig minuten, irritatie over de brommers die op de Pont te vroeg gingen brommen en een laagje zweet. Met de auto duurde de rit tussen vijf a tien minuten. 
Acht jaar in Amsterdam werken was een beloning voor de zestien jaar eerder. Ja, zestien jaar moest je naar Rijswijk en Den Haag.
Na acht jaar begon je de files te missen. En vanmorgen hoopte je op files. Een file is goed voor creatie. Je scheef weleens een gedicht in de file dat naar verveling en opgefoktheid stonk.
Je was zenuwachtig. Je kon bijna niet slapen. Je droomde. Je raakte bezweet. Je leek op iemand die de eerste date had geregeld met de eerste geliefde.
En de files waren er niet. Je sliep bijna onderweg.
Je denkt: geef niet, komende vijf jaar moeten er genoeg files zijn. Zalig ik moet vanaf nu elke dag drie uur langer werken...
Als iedereen drie uur per dag kan reizen dan kan hij/zij het verschil tussen blond en zwart niet zien, Sinterklaas en de Zwarte Piet niet van elkaar scheiden...