5. dec, 2013

Lozer!

Je krijgt een link van een vriendin, een land- en ex-landgenote. De link is zonder begeleidende brief, zonder uitleg en zonder enkel commentaar. De persoon die de link verstuurt is een dichter en heeft vaak scherp commentaar op de politieke situaties in Koerdistan, vooral op de regerende partijen van ons land van kom af. De link heeft, zonder hem te openen, een beeld. In het beeld zie je twee gezichten. Van een jonge man en een jonge vrouw. Bovenaan staat opsporing verzocht. Dat voorspeelt geen goed nieuws. Je denkt waarom die link en je word nieuwsgierig. Je opent hem. Een moordzaak in Tilburg. Een jonge vrouw is vermoord. De presentatrice zegt dat de ondertiteling in de taal van de vriend van de vermoorde jonge vrouw is. De vrouw die oorspronkelijk uit Cuba komt heeft sinds drie jaar een relatie met een jonge man. De jonge man is een Koerd uit Iraaks-Koerdistan. Voor het eerst in de geschiedenis van de Nederlandse tv zie ik een ondertiteling in het Koerdisch met Arabische lettertypen. Het verhaal: Een taxichauffeur had het levenloze lichaam van de jonge vrouw gezien en had de politie gealarmeerd. Een paar uur voor de dood van de vrouw was het (echt)paar bij een vriendin op bezoek en zou daar blijven slapen. De jonge man zou een

jaloerse en op controle geobsedeerde man zijn. Hij zou haar telefoon constant controleren. Na ruzie beloofde de man haar naar haar huis te brengen waar hij ook woont. Onderweg belt de vrouw, iets voor haar dood, met de vriendin en meldt dat ze niet de juiste route naar huis namen. Sindsdien is de man spoorloos. Na onderzoek is gebleken dat de man verschillende identiteiten bezit en geen vast verblijfsadres. 
Stel dat hij de moordenaar is. Dat behoort, van uitgaande dat de berichtgeving klopt, zeker tot de mogelijkheden. Waarom zou hij dat gedaan hebben? Je zou denken dat een vluchteling, een echte vluchteling niet in staat kan zijn om een ander van het leven te beroven. Zeker niet iemand die je lief hebt. 
Maar Koerd of geen Koerd, gevlucht of niet gevlucht, ieder individu is anders en de emoties zijn ontembaar. Ik probeer me in te denken hoe het gegaan zou zijn in de laatste autorit die zij samen, naast elkaar, hebben afgelegd, op de verkeerde route. De doodlopende route. Volgens de politie hadden ze bij de vriendin bij wie ze zouden logeren al besloten om definitief uit elkaar te gaan en dat hij haar zou thuis afzette om vervolgens uit elkaars leven te verdwijnen. De ruzie die zou doorgegaan zijn. 'Wel' en 'niet' zouden tegen elkaar gevochten hebben. De woorden als 'bedriegen' en 'leugens' zouden over en weer afgeschoten zijn. Twee warmbloedige geliefden in een kleine auto die ooit heftig met elkaar, misschien in dezelfde auto, hebben gevreeën en lieve woorden en gehijg uitgewisseld hebben, zitten elkaar uit te schelden. Niemand wijkt voor de ander. De man zou door het snuffelen bewijzen hebben van haar bedrog. De vrouw zou alles ontkennen. 
Stel dat hij de moordenaar is zou hij dat gedaan hebben omdat de ruzie uit de hand was gelopen of zou hij haar bewust wilde vermoorden? Als hij haar bewust hebben vermoord is hij een lozer. In alle gevallen is hij een lozer maar dan met een laffe daad. Er zijn zoveel liefdesdrama's die plaatsvinden die je eigenlijk niet met elkaar mag vergelijken. En toch als je nuchter naar de zaak kijkt en dat relativeert op basis van vergelijking met andere gevallen is voor mij de meest grote laffe lozer ooit is de Nederlandse man die zijn vrouw en twee dochters had vermoord omdat hij via het internet een buitenlandse vriendin had gevonden. Die vrouw zou op bezoek komen voor kennismaking. En hij ruimde zijn gezin uit de weg voor iemand die hij eigenlijk nog niet kende. En als die Koerd iemand moest vermoorden, voor welke reden dan ook, had hij beter die man, die grote lozer, moest kiezen. Of zichzelf. 
Dat het altijd makkelijker gezegd dan gedaan geldt niet voor de verdwijnen verdachte moordenaar.