Mandela

Stel dat de ziel van de gestorvene in de lucht blijft, vliegt en zicht heeft op alles en iedereen. Stel dat de ziel een super gehoor heeft en alle stemmen en geluiden kanaliseert en begrijpt. Stel dat de ziel van de gestorvene alle talen inclusief alle (multi) culturele (non) verbale tekens van alle soorten mensen begrijpt.
Stel wanneer Mandela alles ziet, hoort en begrijpt, wat zou hij dan doen? Wat zou Mandela nu doen wanneer hij al het vuil en de leugens van de mensheid ziet en hoort?
Ik zou niemand, Mandela ook niet, zo iets gunnen. Ik gun hem liever dat zijn ziel (waarschijnlijk is dat ook zo) ook gestorven is of als een raket miljoenen lichtjaren het heelal ingaat, ver van de aarde zodat hij niets kan zien, horen of voelen. Ik gun niemand, en hem zeker niet, dat hij de leugens en de gedachten van al die mensen, van de honderden wereldleiders, van zijn opvolgers en tot en met al zijn familieleden die hem kwamen eer te bewijzen en verdriet toonden, te ontmaskeren. Zijn ziel kan eeuwig geen rust vinden en dat wens ik hem niet.
Maar stel dat zijn ziel niet dood is en wil even de volkeren helpen. Stel Dat zijn ziel even gaat vliegen om te zien hoe mensen nog in idealen geloven en daarvoor vechten. Misschien is hij over de straten van het ijskoude Oekraïne gaan vliegen. Hij zou dan zien hoe mensen in die goddeloze kou blijven demonstreren en hij zou lachen en zeggen: 'jongens waarom in deze kou, wacht tot de lente of de zomer. Waarom zo'n haast. Aansluiten bij Europa zal jullie net zo teleurstellen als een verbinding met de Russen. Het zijn allemaal boeven. En als ik eerlijk ben jullie verschillen niet veel van die politiemachten die jullie proberen tegen te houden.'
Als zijn ziel verder vliegt en boven Iran de geestelijkeleider en de president hoort wat ze over hem denken en waarom ze niet naar zijn afscheid ceremonie wilden gaan zal hij zijn oren sluiten en als raket naar Israël gaan om de leiders daar te zeggen dat ze Iran zo snel mogelijk moeten gaan bombarderen. Eenmaal boven Israël neemt hij adempauze en luistert naar haar leiders waar de president en de premièr hartelijk aan het lachen zijn over hun officiële afwezigheid bij zijn begrafenis. Mandela zou naar de hemel kijken en wil terugkeren om de Iraniërs gelijk te geven maar hij komt tot de ontdekking dat het nu echt tijd is om zonder enkele spijt naar de wereld te kijken. Hij vraagt god om hem van al zijn kunnen te ontdoen en hem zo snel als mogelijk zijn ziel te laten sterven.
Hopelijk voor hem dat hij niet ontdekt dat God net zo machteloos is als hij zelf en dat hij eeuwig rondjes gaat draaien boven de brandhaarden van de wereld. En opeens ziet hij de handschudding van Obama en Castro. Hij zucht van opluchting en wil snel terug vliegen om hen succes te wensen maar onderweg, ergens boven Egypte vliegt hij tegen een piramide aan en een kracht zuigt hem naar beneden. Hij schreeuwt om hulp maar wordt hem gezegd dat hij blij moet zijn naast de farao's te mogen liggen, eeuwig.
Laten we hopen dat dit allemaal illusies zijn en dat ook zijn ziel echt gestorven is en in de armen van de ultieme rust en stilte ligt.