22. dec, 2013

Morsi wil de nieuwe Mandela worden

Zou Morsi de zondagen saai vinden? Op zondag krijgt hij geen Nederlandse kranten waaraan hij gewend is geraakt. Hij is gewend geraakt aan de contrasten en de tolerantie van de Nederlanders. Het saaie zondagse leven van de gevangenis, zonder kranten, probeert hij via het internet een kleur te geven. Op zondag mag hij een paar uur op het internet surfen. Het eerste wat hij doet is op Google zijn naam tikken en kijken of er nieuwe artikelen of filmpjes over hem te vinden zijn. Je moet dit niet meteen als narcisme zien of interpreteren. Natuurlijk is Morsi ook een mens en hij wil weten wat de wereld van hem dacht en denkt. Het is ook logisch dat hij eerst opzoek gaat naar zichzelf, gezien door andermans ogen. En de filmpje over hem zijn oneindig. Als hij weer de programma's van de Basem Yousof ziet komt eerst een zucht uit zijn tenen en hij krijgt spijt dat hij die man niet liet gevangen nemen of ombrengen. Dat gevoel was in het begin erg sterk omdat die tv presentator hem belachelijk maakte. Maar nu hij elke zondag kijkt begint hij bijna verslaafd te raken aan die satire en lacht er hartelijk om. Dat verbaast Morsi zelf. Elke keer probeert hij door het bidden de satan te verdrijven maar zijn verweer wordt steeds zachter. Of je kunt het anders zien, dat zijn begeerte naar het vrouwelijk lichaam en zijn tolerantie meer ruimte krijgen. Hij begint zin te krijgen in de buikdanseres die dansen en zijn naam zingen. Hij raakt opgewonden er van en droomt van die danseressen. Een paar keer hebben de cipiers ontdekt dat hij vaker natte dromen heeft. Ze moeten alles controleren om te weten of zijn gedrag verandert.

Ze merken ook dat hij wat minder kijkt naar de islamitische speeches van de imams. Kortom Morsi begint in de ogen van de cipiers aan het veranderen in de goede richting. Maar wie weet of hij niet een spelletje speelt.
Morsi bestudeert ook zijn eigen speeches en leert ervan voor het geval dat hij ooit terug zou keren. Hij is er zeker van dat hij ooit terug gaat keren. Hij ziet zichzelf als de Egyptische Mandela. Niet alleen hij. Hij las dat zijn moslimbroeders die vergelijking hebben gemaakt. Maar hij is meer trots op dezelfde vergelijking die een Turkse krant had gemaakt, dat hij de nieuwe Mandela zou gaan worden. Het verbaasde hem dat hij leest dat de grootste demonstratie ooit voor hem was in Koerdistan gehouden. En deze hadden niet alleen zijn terugkeer naar de macht geëist, als president, maar hem ook hadden vergelijken met Mandela en de profeet. Dat vond hij vervelend. Hij wil niet dat Koerden voor hem demonstreren. Hij is bang dat Arabieren en moslims dat niet leuk vinden. 
Morsi heeft enorme spijt dat hij niet alles op alles had gezet om Mandela te ontmoeten. Hij was maar kort president en moest al die islamitische presidenten zien te ontmoeten, zijn agenda was vol.