Welke Michail Kalasjnikov is dood? De schrijver of de ontwerper van het bekende gevreesde geweer? Wie wist dat Kalasjnikov een man was? Ik niet. Nooit geweten. Gisteren toen ik, voor het eerste, hoorde dat Kalasjnikov een man was, een Rus
die 94 jaar werd moest ik terug denken aan de Kalasjnikov(s) die ik kende. Wees niet bang, ik ga niet overdrijven. Het zijn denk ik een paar. Toen ik na mijn afstuderen aan de universiteit van Bagdad in dienst moest, moest ik met een Kalasjnikov oefenen. Het
wapen kennen, uit elkaar halen en weer in elkaar monteren en natuurlijk ook er mee schieten. Ik geloof dat ik niets van al die dingen heb gedaan. Ik zorgde er voor dat ik bijna altijd vrijstelling kreeg van treinen en alle activiteiten die een dienstplichtige
doet. Het klinkt niet geloofwaardig wat ik zeg maar het is wel de waarheid. In die tijd toen ik diende (1976-1977) was het Iraakse leger anders. Een militaire arts die ik kende verzon allerlei smoesden voor mij zodat ik niet hoefde te treinen. Ik moest wel
aanwezig zijn op de basis. En omdat ik zogenaamd ziek was lag ik de hele tijd op een militair bed in een kazerne, boeken te lezen. Geloof het of niet ik heb bijna alle in het Arabisch vertaalde romans van Dostojevski gelezen, tijdens mijn dienstplicht.
Misschien als ik had geweten dat Kalasjnikov ook een Russische schrijver was had ik me in hem verdiept. Dan had ik het wapen bestudeert en misschien beredeneerd waarom het geweer een grote en kromme magazijn had terwijl het wapen zelf zo klein en
licht was. Dat het wapen erg populair was interesseerde me niet. Ik was niet geïnteresseerd. Ook toen ik moest vluchten en me aansloot bij de vrijheidsstrijder in het Koerdische gebergte droeg ik geen wapen. Bijna iedereen had er een. Een keer vroeg een
strijders of ik een paar kogels wilde schieten. Hij legde me de techniek van het schieten uit en ik denk dat ik dan ook raak had geschoten. Dat was het dan. Misschien had ik hekel aan wapens omdat mijn vader erin handelde, op kleine schaal en was daardoor
voortdurend weg. Het was mijn vader die me de liefde van wapens wilde overbrengen en liet me als kind met zijn geweer schieten. Die ene keer kan ik nooit vergeten. Door de kracht van het schot schoot het geweer terug en ik lag op de grond. En meneer papa moest
lachen, hartelijk lachen.
Nee, ik zou liever met alles wil schieten waarmee ik erin bekwaam ben dan met kogels.
Het ontwerpen van het geweer Kalasjnikov kwam door een incident. Kalasjnikov raakte in een gevecht met de Duitsers,
tijdens de tweede Wereldoorlog, gewond. In zijn ziekbed dacht hij na, vooral over de belabberde Russische wapens en ontwikkelde Kalasjnikov dat ook bekend staat als AK-47. Hoe veel miljoenen mannen hebben zich stoer en machtig gevoeld met dat wapen in hun
hand? Hoeveel mensen zijn gedood door dat wapen waarvan miljoenen exemplaren zijn gemaakt?
Met de dood van Michail Kalasjnikov komt helaas geen einde aan de oorlog en ook niet aan de productie van de wapens.
Meest recente reacties
Zo trots op iemand zoals u, die ons bekend maakte bij nl bevolking in zeker in jaren 90. Ik ben zeer benieuwd naar uw boeken , erg veel succes
Als je niet de liefde, toewijding en aanbidding krijgt die je verdient of als je geliefde de interesse in je lijkt te verliezen, dan kan ik eerlijk zeggen dat je hulp nodig hebt om dingen goed te make
In 1960 is mijn naam.Joyce ook geweigerd bij de burgerlijke stand in Diemen. Ambtenaar kon de naam niet. En daardoor heet ik nu officieel Jolanda.
Ik wil mijn prachtige getuigenis delen over hoe ik mijn Echtgenoot van mijn leven terugkeerde, ik wil de mensen vertellen dat er een echte spell caster online is en is krachtig en oprecht, Zijn naam i