Obama was bij me op bezoek!

Dat ik geen enkele behoefte had om ergens heen te gaan voor het zien van een van de wereld president die zich in Nederland begeven werd beloond. In de trant van als Mohammed niet naar de berg gaat komt de berg naar Mohammed was hier van toepassing. Niet dat ik zo belangrijk ben dat Obama of de Chinese president een ontmoeting met me wil. Nee, helemaal niet. Maar vroeg in de ochtend was Obama bij ons thuis, in een niet opgeruimd huis. Hij was vriendelijk en zat zelfs op de grond, geleund met zijn rug tegen de bank. We hadden over koetjes en kalfjes en op eens dacht ik 'Hè, dit is de machtigste man van de wereld, zou ik hem vragen of hij de Koerden wilde helpen om onafhankelijk te worden en de vrijheid te proeven?' Terwijl ik bezig was hoe ik het hem kon vertellen ging de wekker. Dus ik heb de gelegenheid gemist om de machtigste man van de wereld, die notabene mijn simpele gast was, te vragen of hij het Koerdische volk wilde helpen bevrijden. Zo'n gelegenheid zal zich niet zo snel voordoen. 

Ik vroeg me af waarom die wekker op dat moment ging. Waarom was die droom niet eerder? Mijn vraag aan Obama is niet gestel. Het kwam misschien dat ik voor ik Obama op bezoek kreeg ik met de Koerdische president was. We zaten samen in een bus, een grote passagiers bus. Hij zat achter het stuur. We reden op een onverharde weg. Hobbels, hobbels en nogmaals hobbels. Op een gegeven moment reden we in een soort valei, een groene valei. Plotseling viel hij, terwijl hij de bus aan het rijden, in slaap. Ik probeerde hem wakker te maken maar hij werd niet wakker. Hij was niet aan het slapen maar was dood, achter het stuur. Ik greep naar het stuur en wilde zijn rechtervoet van de pedaal halen om de bus tot stoppen te bergen voor het in een ravijn stortte. Na een paar wilde pogingen lukte het en ik heb de bus richting een helling gedelegeerd zodat hij kon stoppen. Het lukte. Maar ineens doken politieagenten op. Ik werd gezien als de schuldige en zou boete kregen. Ze wilden niets van horen dat de president een hartaanval had gekregen. Een agent opende de oog van de president. Hij was levenloos. Weer was iedereen weg. Ik was alleen in een gebergte, in een groen gebergte. Totaal alleen.