30. jun, 2014

Passie of agressie

Niet de (sektarisch) oorlog die eerder satanische mag genoemd worden stimuleert me tot een column. De satanische oorlog waardoor mijn afschuw zijn hoogtepunt bereikt voor zulke groeperingen die in de naam van de religie dood en verderf zaaien en verspreiden en geen enkele rekening houden met de start van de heilige maand ramadan.
Niet het uitroepen van de Islamitische staat en het aanstellen van een Galifaat nodigt me tot het schrijven. Zelf de eerst benoemde Galief (die straks als de prins van de islam wordt genoemd), die mijn voornaamgenoot is kan me bewegen tot het schrijven van een column maar aan de foto van Klaas Jan Huntelaar wil ik een column besteden.
Deze foto zegt alles over passie voor voetbal. Ik zat op de bank me te ergeren over de kaptin van Oranje, van Persie. De slappe van Persie. Die geen vijf procent van zichzelf was, in vergeleken met de wedstrijd tegen Spanje. Van Persie had miljoenen Nederlanders eerder van de zenuwen kunnen verlossen als hij scherp was en honderdprocent kon geven. Hij moet verantwoordelijk gesteld worden voor de bilspieren die in Nederland geblesseerd zijn geraakt. Hij moet verantwoordelijk gesteld worden voor de tientallen kilo's van de nagels die gebeten werden en de tanden die stuk zijn gegaan. Ja, Van Persie was gehaast. Slap en gehaast. Hij was geen minuut in de wedstrijd, misschien wilde hij eerder met vakantie. Ja, anders had hij de bal op aan Robben niet zo slap gegeven. Een slappe bal die bijna Robben een scheenbeen breuk bezorgde maar god koos in plaats daarvan voor een Mexicaanse beenbreuk, misschien omdat de scheidsrechter Nederland eerder van een strafschop afhield?
Van Gaal had ontzettend veel geduld. Van Gaal kneep zijn bilspieren stuk tot hij bijna niet meer kon en bang was dat zijn stront uit zijn strot zou komen. Tot hij zijn afgang zag en dat zag hij pas vijftien minuten vóór tijd. Het was tijd om te gaan wisselen. Een gouden wissen!

Klaas Jan Huntelaar die al jaren probeert zich te beheersen, zich aan de regels te houden en in het belang van Nederland zich koest en flexibel te stellen. Toen Klaas Jan Huntelaar op de 75ste minuut in het veld werd gebracht floot de scheidsrechter voor een koeling pauze van een paar minuten maar Klaas Jan had al duizenden minuten koeling pauze gehad. Hij leefde in stand van afwachten, afwachten en nog eens afwachten. Hij wist niet hoe hij met de adrenaline die in zijn lijf geerde moest omgaan. Hij huppelde, rende maar vooral was geconcentreerd. Zijn geduld, het geduld van de jager kwam na een paar minuten in hem terug. Hij wachtte op zijn kans. De minuten tikten weg en de adrenaline begon weer te gieren in zijn aderen. Er kwam een hoekschop, de "honderdste", die niets had opgeleverd. En de bal kwam hoog dicht bij hem maar hij stond naast de paal en kon niet in het doel koppen. Hij zag Snijder staan en zijn hoofd kopte, zonder na te denken, en dat is het beste in de voetballerij, niet nadenken maar doen. En hij deed het, de bal kwam op maat bij de rechter voet van Snijder die zijn allerlaatste kans niet moest missen anders was zijn team meteen terug naar Nederland en hij met zijn vrouw moest na huppelen, van de ene winkel naar de andere. De frustratie van vier wedstrijden omdat hij hij zich alleen maar in dienst van van persie stelde haalde hij in een verwoestende schop uit. De bal scheurde bijna het net. En hij wilde schreeuwen, hij wilde zijn ontlading vereeuwigen maar Klaas Jan Huntelaar kwam op hem af. Snijder schrok van de ontlading, van de schreeuw van Klaas Jan. En dat leverde een mooie foto op.
Kijk maar naar de agressieve ontlading van Klaas Jan. Hij zelf had niet gescoord maar hij gaf een assist, slechts een assist. Hij lijkt of hij Snijders wil opvreten. En Snijders probeert zijn arm om zijn schouder te leggen. De arm waarop bijna de hele wereld, zijn wereld, is getatoeëerd. De lippen van zijn sexy vrouw en het Arabische woord "Alsidq" dat eerlijkheid betekend en nog meer. En ik kan lang naar die foto kijken en nog meer zien. Maar deze keer wil ik jou de gelegenheid geven om goed te kijken.
Zou het zijn als hij die agressie niet kwijt had dat hij even later niet scoorde?