Ik hoop dat alle kwaadwillende op aarde in struisvogels veranderen

Eigenlijk begreep ik de mensen die voor een grote isolement kiezen. Mensen die alles achter zich laten en kiezen voor een leven  op een eiland, een afgelegen gebergte of een plaats waar je het nieuws niet wilt horen en niet in contact met mensen komt. Als je de tv aanzet om tijdens je ontbijt de wereld nieuws te horen heb je geen zin meer om verder te eten en zelfs te werken. Na dagen dat het nieuws heerst over de aanslag op het vliegtuig en het zien van de lijken die in zwarte zakken worden van het oorlogsveld opgehaald, na dagen dat je het geklaag aanhoort over de onverdraaglijke stank van die lijken gaat parallel het nieuws over de moorden en oorlogen in het Midden-Oosten en Afrika. De veelvuldige beelden die uit Israël en Gaza komen kan ik niet meer zien. Ik kan geen vermoorde kinderen zien, een baby lijk die omhoog wordt gehouden en er mee gedemonstreerd en aan de camera's wordt getoond. Ik kan niet zien hoe mensen rennen met hun kinderen, levend of dood. Ik kan de lijken niet zien die witte lakens gewikkeld zijn besmeurd met vers bloed. Ik wend daarom mijn gezicht van de tv af en luister alleen. Luisteren is minder erg. Soms wel, erger. En vanmorgen toen ik dacht dat de afschuwelijke beelden voorbij waren keek ik even en ik zag een vrouw op leeftijd iets vertellen. Ik las de ondertiteling. Ze zei:'Na de bombardementen vertelde me iemand dat in ons huis een man ligt. Ik ben naar beginnen gegaan en zocht. Ik kon niets zien en herkennen maar toen zag ik de schoenen, om mijn god de schoenen. Het waren zijn schoenen. De schoenen van mijn man. De schoenen, o mijn god. Wat kan ik nu doen. Vijfenveertig jaar samen met een man waarvan ik van houd en tref nu zijn schoenen in de puinhoop. Mijn man is dood, waarom?' 

Ja, wat moet je doen? Of die vrouw tot de Russische separatisten behoorde of pro Oekraïne is wat kan het mij schelen. Die vrouw heeft haar man verloren, haar huis verloren en misschien nog meer. De oorlog treft iedereen, zonder enkele uitzondering. De oorlog trof per toeval op 17 juli Nederland ook en we zijn allemaal nog in de ban van die verschrikkelijke aanslag terwijl daar in Oekraïne, daar in het Midden-oosten en daar in Afrika een verschrikkelijke oorlog duurt en duurt en duurt en duurt. En nu willen Amerika en Europa sancties op Rusland leggen. Het loopt van kwaad tot erger. En dan hebben we niet gehad over het leed van christenen, Koerden en sjiieten in de gebieden waar ISIS heerst. 

De haat, als je de massa media gelooft, overheerst. Het lijkt of iedereen iedereen wil vermoorden. Joden worden aangevallen. Homo's moeten ontgelden. Maar als je in de straten gaat lopen zie je niets van wat het nieuws vertelt. En straks gaat Amsterdam een heftige homo parade beleven. Als je dat gaat zien zou je niet geloven dat homo's worden aangevallen, niet in Amsterdam. Ik hoop dat alle kwaadwillende mensen op aarde, mensen die oorlogen voeren, voeden en financieren allemaal in struisvogel veranderen. Struisvogels die durven hun koppen in het zand te steken...

Maar de hoop is niet voldoende.