ISIS laat alle vrouwen ontmaagden en Chinese vrouwen brengen de onderokselharen terug

Een week lang heb ik mijn Facebook gedeactiveerd. Rust, totale rust. Langer had het gemoeten maar de overwinningen van ISIS in Irak, in Zuid-Koerdistan, het Koerdisch gebied waar vooral Yzidies wonen drijft me weer in de armen van Facebook. Ik activeer weer. Meteen krijg ik er spijt van. De verslaving aan het nieuws slaat toe. Ik beland in de oorlog in het gebied waar de gevechten plaatsvinden. Ik lees en zie vluchtelingen, honderden vrouwen en kinderen op de vlucht. De paniekerige vlucht gaat met auto's, dieren en te voet. Ik zie gevechten, vele gevechten. Ik zie commentaren en interviews. Ik raak verstikt in enorme hoeveelheid links naar video's uit en rond het veld. De stres slaat keihard toe. De ergernissen stijgen op. De Koerdische media, vooral die beheerd en gefinanceerd wordt door de politieke partijen voeren propaganda uit voor eigen partij te koste van de andere. Maar dan vraag ik me vreselijk af. Is dit de tijd dat je propaganda voor de vrijheidsstrijders van je partij maakt om de andere Koerdische vrijheidsstrijders uit te lachen en kleineren? Mijn moed zakt in mijn schoenen en ik vraag me dezelfde vraag die ik al mijn hele leven vraag en er verdrietig van word: 'Is de partij belangrijker dan je Koerdistan en haar onderdrukte volkeren?' Op de Nederlandse nieuwsuitzendingen heerst MH17 ramp en Gaza-Israël oorlog. Niets over de ontvolking van Koerdische steden en dorpen door ISIS. Niets over het vernietigen van de heiligdommen daar en niets over de standrechtelijke executies, de massale besnijdenis van vrouwen tussen 12 en 47 jaar oud en helemaal niets over de (djhad al-nikah) jihad van seks en de ontmaagding. Ja, je hoort het goed.  ISIS beveelt alle vrouwe vanaf 14 jaar en ouder, de weduwen en alleenstaande vrouwen zich te melden voor een verplichte seks verbintenis met haar strijders dat varieert van uren tot levenslang. Om op adem te komen kijk ik naar voetbal, live. Saai, tenenkrommend saai. Ajax stelt me ook verschrikkelijk teleur. Als ze 1-0 achterstaan zet ik de tv uit. Internet uit. Telefoon uit. iPad uit. Ik wandel, wandel en wandel. Ik kijk naar de zon die op weg naar zijn ondergang spelletjes met de wolken speelt. De wolken kleuren zich wit en zwart. Je zou zeggen kleurloos. Ik wandel en kijk naar het water. Ik loop langs het kanaal maar weet niet of dat stroomt, zo ja welke kant op. Niets is duidelijk. Ik keer terug en de iPad biedt zich aan maar ik kies voor de Zomergast. Het programma dat haar eerste aflevering met een ongekend saaie cabaretier begon. Het herstelde zich vorige week met een jonge en goed gebekte filmmaker. En deze keer is het een thrillerschrijver. Een aantrekkelijke veertiger die ruim twee en half miljoen boeken heeft verkocht. Jaloers, ja ik ben hartstikke jaloers. Ze vertelt mooi en de vragen zijn soms direct en worden pittig. De spanning blijft. Blote tieten vullen het beeld. Foto's van de feministische vrouwen van ruim veertig jaar geleden vallen aan. Grote bossen schaamharen. Okselharen. Ik blijf kijken maar vooral luisteren. Zelfs niet naar de wc. Als mijn blaas echt begint te dringen mis ik de reclametijd van de commerciële zenders die ik meestal gebruik om te plassen of de hond uit te laten. 

Vroeg in de ochtend valt de krant op de deurmat en herhaalt het nieuws van de vorige avond. De juichende voetballer die van Ajax won pronkt op de voorpagina. De terugtocht van Israël uit Gaza vult ruim de helft van de krant. In de eerste pagina van de Verdieping vullen de bewapende ISIS strijders de hele pagina. Amerika had met hen niet moeten flirten, een flirt die uit de hand is gelopen,aldus de redacteur.

De iPad maar. Het Facebook flirt met me en kent mijn zwakte. Ze biedt me behalve het nieuws dat mijn frustratie opdrijft ook wat anders. Een link die me naar een artikel brengt met foto's van jonge Chinese vrouwen. Aantrekkelijke vrouwen met volle lippen die hun okselharen laten groeien en zich laten fotograferen. Interessant. Sexy. Misschien zijn ze geïnspireerd geraakt door de baarden van ISIS strijders en proberen ook de oude tijden van de grote bossen schaamharen te laten herleven.