Kobani bewoners lotgenoten van MH17

Ik ga het niet hebben over dat de wereld de Koerdische bewoners van de stad Kobani in de steek heeft gelaten en toekijkt tot een massamoord daar plaats gaat vinden. Ik wil me niet in politieke standpunten van Turken, Koerden en de rest van de betrokkenen mengen. Ik ga het ook niet hebben over de motieven van die islamitische strijders die vanuit alle hoeken en gaten van de wereld er heen gaan om die onschuldige mensen uit hun huizen te verjagen en ze te vermoorden. Ik ga het ook niet hebben over de motieven van de landen en instanties die IS begrijpen, helpen, financieren en hun daden verzwijgen en goedkeuren. 

Ik wil met mijn gedachten bij het dagelijkse leven van de mensen in die belegerde stad blijven, hoe ze het maken? De mensen die net als iedereen geboren worden, opgroeien, lief hebben, trouwen en kinderen krijgen. Mensen die gevoelens hebben zoals iedereen elders. Ik wil over Kobani's hebben die nu op een "verkeerde" plek wonen en in een "verkeerde" tijd. Mensen die niet meer dan twee keuzes hebben: of vluchten of zich verdedigen. In het laatste geval ben ik bang dat ze hetzelfde lot zal treffen als dat van de passagiers van MH17, de dood dus. De dood is één maar de manieren van doodgaan zijn talrijk. Bijna de hele wereld hoopte dat de slachtoffers van MH17 meteen dood waren, zonder te hebben geleden. Nu, na drie maanden ging er een siddering van ongeloof, woede en angst door iedereen toen de Nederlandse minister van buitenlandse zaken zijn mond voorbij praatte en zei dat een passagier de tijd had gehad om een zuurstofmasker te dragen. Dat hield in dat de passagiers zouden geleden hebben en wisten dat ze dood gingen. Stel dat de wereld had geweten dat iemand een raket af zal afschieten op MH17 had men dan ingegrepen? Ik ga er vanuit dat men alles op alles zou gedaan hebben om die ene raket niet af te laten schieten en de MH17 nooit uit de lucht gehaald zou worden. Het neerhalen van het passagiersvliegtuig is naar alle waarschijnlijkheid door een fout gedaan, een misrekening. Die daders vechten voor een stukje land of onafhankelijkheid maar zijn toch anders dan IS strijders. 

In het vliegtuig zaten een kleine 300 mensen en in Kobani dat dreigt een soort MH17 te worden leven duizend zielen. Als het om de getallen van mensen gaat dan telt Kobani tientallen malen meer dan de passagiers van MH17. Of is het de ernst van een vliegtuig zelf, het dure metaal? Kobani is geen vliegtuig en behoort tot een volk van miljoenen dat niet erkend is. Is dat de rede waarom Kobani aan haar lot wordt over gelaten? En de daders die Kobani bestormen schieten niet per ongeluk een raket af. De daders worden officiel gezien een soort "kankergezwel" dat uitgerukt moet worden. Maar het gezel rukt uit en zwelt op onder het ziende oog van de wereld. 

En de Koerden die protesteren uit machteloosheid om Kobani uit de klauwen van IS te redden worden ook gedood. Tientallen demonstranten gedood en honderden gewond. De Turkse militairen die passief toekijken hoe IS strijders Kobani gaat bezetten schieten met scherp op Koerdische demonstranten. Op een video opname is te zien hoe een kind die een steen gooide naar Turkse militairen, aan de andere kant van de prikkeldraad, werd met een kogel gedood. Als dat kind een Palestijn was had de Turkse president tranen gegoten en Israël beschuldigd van kindermoorden en genocide. Dan zou de hele Arabische, islamitische en linkse wereld geprotesteerd. Maar de Koerden hebben het gedode kind niet aan de camera's getoond, ze hebben hem naar zijn moeder gedragen om hem in stilte te begraven, ver weg van de camera's. 

Stel dat duizenden dieren ergens op de wereld worden aangevallen en bruut zouden geslacht worden, grijpt de wereld toch in of niet soms? Zijn de Koerden in de ogen van de wereld minder dan dieren?

Ik weet het niet. Soms hoop ik dat ik in Kobani was om te zien hoe die mensen het maken, leven en hoe ze tegen het leven kijken. Ik wil weten hoe ze de wereld na deze ervaringen zien? 

Zouden er ooit een paar overlevenden uit Kobani het na kunnen vertellen? Ik hoop van wel maar mijn hoop kan ze niet uit die hel redden. Zij die onterecht worden overvallen, onterecht aan hun lot overgelaten worden en onterecht het leven zullen verlaten.