Taboe doorbreken doe je niet zo...

Het is zaterdagavond. Het nieuwsuur interviewt Jan Siebelink, de schrijver die vele romans op zijn naam heeft. Een bekende en succesvolle schrijver. Het gaat o.a. over zijn laatste roman 'de blauwe nacht'. Het is een roman die alles omvattend zou zijn, een taboe doorbrekende roman die hij aanvankelijk na zijn dood wilde publiceren. Toch heeft hij voor zijn dood gepubliceerd en het werd hem bijna fataal, het werd de oorzaak van zijn "bijna" dood. Zijn hart was voor 30 seconde stil gestaan. 

In het interview kwam naar voren dat hij in de roman, net als zijn hoofdfiguur, een man is die vele vrouwen begeert en het bed mee deelt. Naast zijn vrouw heeft hij twee minnaressen. Tot hier vond ik dat voor een schrijver op leeftijd een rijke fantasie en misschien compensatie van zijn tanende libido. Maar én de hoofdpersonage én de schrijver zelf (zijn ook hetzelfde) vinden het normaal dat een vader zijn dochter mag biminnen en seks met haar bedrijven. Hij beweert hiermee op te komen voor vele vaders en dochters die insect met elkaar plegen en er plezier aan hebben. 

Dat mannen wanneer ze oud worden vieze gedachten krijgen mag maar alles heeft grenzen. En Jan Siebelink heeft een grens, de rode lijn gepasseerd. Ik vroeg me dus ook af of dit te maken heeft met zijn religieuze achtergrond, zijn christelijke opvoeding? Ik had ooit gelezen dat in bepaalde conservatieve religieuze gezinnen incest normaal is. Dat het een soort bescherming van de boze buiten wereld is. Ik weet ook dat er velen zijn die de islamitische profeet Mohammad beschuldigen van pedofilie omdat hij een meisje van 9 huwde. Maar ik weet dat de profeet niet met zijn dochter maar met de dochter van zijn vriend deed. En dat is weer een andere koek.

Ik heb niets tegen religies behalve respect en vooral bewondering voor mensen die in iets geloven. Maar die mensen blijven helaas in een wereld van fantasie, een wereld van een soort tekenfilm. Als ik de geestelijken beluister hoor ik altijd dat seks een grote rol speelt, in al zijn soorten en het de rode draad vormt. Ze zijn geobsedeerd door seks. Ik weet niet of dat uit impotentie komt of uit andere motieven. Met impotentie bedoel ik niet de seksuele impotentie. 

Even terug naar Siebelink. Hij las (tijdens het interview) een paar fragmenten voor waarin hij de liefde of het bedrijven van de liefde met zijn dochter beschreef. Ik vond het, afgezien van de verwerpelijke inhoud, niet sterk. Het is dan geen litteraire doorbrak. Ik moet bekennen dat ik geen boek van hem gelezen heb. En het interview met hem is voor mij voldoende om geen boek van hem aan te raken.