Parodie of satire en Kobani

We zijn omsingeld. We kunnen geen kant meer op. We stikken bijna in het nieuws. We stikken in angst. Angst voor de islam. Angst voor de terreur. Angst voor de terroristische islam. Overal treft de terreur mensen in het hart. Bijna overal treft de terreur mensen in het hart. Niet in Japan. De islamitische terreur treft de jeugd van Japan niet, ondanks de twee gegijzelde Japanners. Ze hebben het geweldloze antwoord op de terreur van ISIS gevonden: Parodie. De Japanse jeugd, heb ik gelezen, is veel verder dan de Nederlandse jeugd. Veel verder in techniek, in geestelijke ontwikkeling en het bedenken van oplossingen. Ik wil niet zeggen dat de Nederlandse jeugd bezig is met coma-zuipen, groepsverkrachtingen, antipolitiek enzovoort. Nee, dat is algemeen en elke beoordeling op die basis is vals en klopt niet. De kern is: de jeugd in Japan kijkt niet weg, geeft zich niet over aan de angst voor de terreur maar gaat er tegenaan, vechten. En het verstand wint altijd van het geweld, uiteindelijk. Met fraaie technische shoppen van de foto's van de twee gegijzelde Japanners draaien ze de zaken om en maken de terreur op een ludieke wijze belachelijk. En dat moeten we hebben: de terreur belachelijk maken, lachwekkend. Want de terreur tracht de vredelievende ontwikkelingen die de mensheid al millennia voor gevochten heeft te vernietigen. 

Parodie lijkt op satire maar toch anders. Parodie relativeert en houdt een spiegel voor. Satire is scherp maar voor mensen die niet ontwikkeld zijn die de humor van satire niet begrijpen werkt blijkbaar niet. De resultaten van de aanslagen op cartoonisten is het bewijs er van.

Ik zag ook een scène uit de Koerdische bevrijde stad Kobani. Ik de totale puinhoop en ruïne van de stad die de terreur van ISIS heeft veroorzaakt liepen twee ambtenaren van de gemeente Kobani op de schade op te namen. Ik wist niet in welke categorie moest ik die scène plaatsten. Het was geen satire. Het was geen parodie. Het was bloedserieus. Op de vraag van de journalist aan een van die ambtenaren of het zin heeft om het te registreren, want alles was kapot. De ambtenaar zei vrolijk dat het zeker zin heeft. Want er waren toch wat huizen die eventueel bewoont kunnen worden. 

En ik had net een voorstel zien voorbijkomen. Een voorstel op FB van een neef van me waarop ik een opgestoken duim heb gegeven. Het voorstel is dat de huidige Kobani moet zo blijven om gebruikt worden als een museum. En daarnaast moet gewerkt worden aan het ontstaan van een nieuwe stad Kobani, een moderne Kobani. De huidige vernielde Kobani heet officieel 'Ain al-Arab' = 'het oog van de Arabieren'. De nieuwe stad kan officieel dan Kobani heten.