Zal Farinaz Khosrawani de weg worden voor de onafhankelijkheid van oost Koerdistan?

Haar naam is Farinaz Khosrawani. Haal leeftijd is 25 jaar. Ze heeft zwart haar. Haar bruine ogen kijken in de lens, zelfverzekerd. Ze werkt tot 6 mei 2015 bij een hotel. Ze krijgt van haar werkgever te horen dat ze zich moet klaarmaken voor de ontvangst van een gast. Ze moet seks met hem hebben. Farinaz voelt zich opgesloten maar is niet van plan zich te laten misbruiken, verkrachten. Een vluchtpoging via de gang blijkt niet mogelijk, althans het zou mislukken, de verkrachting zal sadistischer zijn en de vernedering groter. Ze kiest voor het raam. Ze probeert naar beneden af te klimmen. Ze valt op de straat. Ze bloedt maar leeft nog. Ze vertelt dat ze zou verkracht worden en daarom probeerde te vluchten. Ze verlaat het leven. De omstanders die het gebeuren zagen en haar laatste woorden horen worden woedend en vallen het hotel aan. Ze vernielen het hotel en steken brand er in. Het nieuws wordt verspreid. De hele stad komt in opstand. De mensen beseffen dat de vrouw koos voor de dood boven de verkrachting. Ze wordt symbool. Haar daad is symbolisch. De Koerden in het Koerdische gedeelte van Koerdistan dat door Iran bezet wordt beseffen dat de daad van de vrouw de druppel is. Ze besluiten in opstand te komen tegen hun eigen (figuurlijke) verkrachting door de Iraanse autoriteiten.
Zo ontstaat een revolutie. Zou deze spontane opstand tot revolutie en later leiden naar de bevrijding van oost Koerdistan?
Ik hoop het. Maar de hoop is niet alles. De beelden van de opstand/revolutie van 1979 branden nog op mijn netvlies. De Koerden kwamen toen in opstand en bevrijden vele delen van hun land maar de Mullah's hebben hun opstand met harde hand neergeslagen. De oorzaak van het neerslagen lag niet alleen in het keiharde optreden van de Mullah's maar voor een grote deel in de onenigheid van Koerden zelf. Het idee van een onafhankelijk Koerdistan bestond nauwelijks. De Koerdische politieke partijen en de meeste Koerden voelden zich, in de eerste instantie, Iraniërs en dachten niet aan onafhankelijkheid. Is de situatie nu anders?
Ja, de situatie is nu voor een grote deel anders. Vormen de Koerden een éénheid? Nee, helaas niet. Nog niet. Is de bezetter van Oost Koerdistan zwakker, milder dan 1979? Nee, helaas niet. Hij is sterker en sluwer.
Maar toen wisten de Koerden niet dat ze een mythe kunnen schrijven als de mythe van het Koerdische Kobani. Ze wisten niet dat Koerdische vrouwen elite troepen konden vormen.
Farinaz Khosrawani zelf weet niet dat ze een heldin is. Ze weet niet dat ze misschien de oorzaak van de bevrijding van haar volk gaat worden. Maar de meeste helden weet het niet want na hun dood krijgen ze die titel.