24. jul, 2015

Erdogan kan het doodvonnis van IS tekenen en vrede brengen

'Als het dodelijke lot van een geit komt eet hij het brood van de herder', is een Koerdische gezegde. Dat betekent wanneer het bestaan van iemand van een ander afhankelijk is moet die zich niet wagen zijn meester treiteren. Het doodvonnis van IS is blijkbaar getekend, nu Turkije de stijd ermee aangaat. Althans als de laatste ontwikkelingen zich voortzetten en er geen toneelstuk gespeeld wordt tussen Turkije en IS. Erdogan heeft bewijzen dat hij zich niet klein laat krijgen door wie dan ook. De machtige generaals en politiechefs heeft hij kopjes kleiner gemaakt. De zeer invloedrijke geestelijk Gullen heeft hij even in de vrieskast gezet. Hij was tot nu toe de barmhartige, de herder van IS. Blijkbaar is IS echt buiten haar boekje gegaan. Misschien is de zelfmoordaanslag in Suruc, waarbij vele vreedzame Turkse en Koerdische jongeren om het leven kwamen, een grote belediging voor de herder der Turken was. Laten we hopen omwille van de mensheid, omwille van de beschaving en omwille van het respect voor het mensenbestaan dat de breuk tussen Turkije en IS echt is en geen spelletje. Dat Erdogan nu echt beseft hoe gevaarlijk die terreurorganisatie is. Dat Erdogan beseft dat Al-Bagdadi het meent dat hij de Kalief is en Erdogan voor hem moet buigen. En als Erdogan iets niet wil is het buigen voor iemand die hij als een geit, in dit geval als een vechtbok of vechthaan beschouwt. Erdogan zou Al-Bagdadi niet meer als een middel, als een vechthond, gezien hebben die hij gebruikt. Waarschijnlijk doet Al-Bagdadi hetzelfde met Erdogan. Hij ziet Erdogan als een middel om zijn doel te bereiken. Misschien ziet hij hem als een machtige maar domme gelovige Turk die hij als brug wil gebruiken naar meer macht. Maar met die laatste zelfmoordaanslag op het grondgebied van Erdogan liet Al-Bagdadi zijn masker vallen en Erdogan ineens wakker werd. Nu Erdogan beseft dat zijn beste vechthond, zijn beste vechtbok, de geit Al-Bagdadi zijn brood wil bevuilen en zijn troon bestijgen. Erdogan kan in dat geval niet ander zijn dan beledigd en boos. Boos gemaakt door iemand die hij met hart en ziel geholpen heeft. Dat hij toeliet zelfs zijn dochter Summeyya met IS te laten werken en sympathisante te worden. De woede van Erdogan op IS is heel goed voorstelbaar.
De vraag is nu wat gaat gebeuren? Gaat Khalif Al-Bagdadi buigen voor sultan Erdogan? Gaat die een paar IS commandanten onthoofden die de aanslag in Suruc, Turkije, zouden gepleegd hebben en hun hoofden voor de voeten van de Turkse sultan werpen? Zou Erdogan hierin trappen of ziet hij nu echt hoe gevaarlijk IS is? Zou Erdogan gaan beseffen dat de Koerden geen gevaar voor hem betekenen, juist niet. Zou hij beseffen dat zonder vrede met Koerden, ook in eigen land, dat zijn positie en Turkije fragiel blijven. De laatste verkiezingen hebben bewijzen dat hij de Koerden nodig heeft, niet IS! En de Koerden hebben hem gestraft voor het feit dat zijn soldaten op de tanks toekeken hoe IS de Koerden probeerden af te slachten. Dat ze zagen dat hij blij was dat Kobani in de handen van Is zou vallen.
Als Erdogan aan die beelden zou terug kon denken misschien zou hij zich schamen en eindelijk beseffen dat zijn (blinde) liefde voor IS te ver ging.
En nu afwachten...