Woorden zijn geen dwergen, daden zijn geen bergen!

Ik krijg een uitnodiging van een Facebook vriendin om haar pagina leuk te vinden. Dat is geen uitzondering want regelmatig krijg ik uitnodigingen om Facebook pagina's leuk te vinden. Soms kijk ik even en geef een "like" ook als het me niets zegt maar wil die persoon plezier geven. Soms vergeet ik de uitnodig en soms negeer ik het. Dat is ook geen uitzondering want iedereen, denk ik, doe bijna hetzelfde. De laatste uitnodiging is van een Facebook vriendin die ik persoonlijk heb gekend. Ze was een van de jongste Koerdische intellectuele jongeren die ongeveer tien jaar geleden een mooie, bijna revolutionaire, site hadden opgericht en die heette azady.nl. Azady.nl was onpartijdig, geestig en had ballen. Men durfde alles, bijna alles. Ondanks het feit dat ik geen leeftijdgenoot was hebben ze me regelmatig gevraagd een column, voor de site, te schrijven. Dat deed ik graag omdat ik tijdgeest-genoot was en deelde hun idealen voor een onafhankelijk groot Koerdistan. Een paar jaar later stierf, helaas, die site. Ik was aanwezig bij de feestelijke begrafenis/crematie ervan. De officiële reden van het beëindigen van de site was dat de oprichters druk bezig waren met hun zware studies en zich niet meer konden permitteren veel tijd in de site te steken. Dat ze zware studies hadden klopte helemaal maar ik geloof dat dát niet de echte rede was. Een Nederlandse gezegde beweert: 'Waar wil is is een weg.' En Azady.nl was een goede weg, een goede brug en een goede spreekbuis die honderden, misschien wel duizenden, lezers trok. Met woorden wel te verstaan.
Nu even terug naar de uitnodiging van mijn Facebook vriendin en haar pagina. Ik klik op de pagina en ben benieuwd, oprecht nieuwsgierig. Ik lees dat het om een mooi initiatief gaat zoals wisselingen van studenten tussen Nederland en Koerdistan. Ik wil meteen een like geven maar ik wil nog de laatste alinea lezen. Ik lees de laatste alinea waarin wordt verhult dat de oprichters overtuigd zijn van het volgende gezegde: 'Woorden zijn dwergen, daden zijn bergen.' Mijn mond gaat spontaan open. Ik voel mijn oren suizen en proberen de harde klap te verwerken. Ik plaats een ludiek bedoelde korte reactie op de pagina. Maar het blijft in mijn hoofd malen. Ik wandel, ik loop honderden trappen op en neer, ik zwem en ga weer wandelen. Ik wil begrijpen wat ze bedoelen. Want ik ga er vanuit dat ze goed nagedacht hebben, die oprichters. Is dat het nieuwe ideaal en de nieuwe filosofie? Is 'Woorden zijn dwergen, daden zijn bergen' een vertaling van de Nederlandse gezegde 'Geen woorden maar daden'? Als dit zo bedoelt is dat op zijn zachts gezegd een slechte vertaling.
Nu ben ik erg benieuwd naar wat er bedoelt met 'Woorden zijn dwergen, daden zijn bergen'. Want woorden kunnen bergen in vervoering brengen, dwergen kunnen effectiever en slimmer zijn dan reuzen en bepaalde daden kunnen beter door de riolen van de geschiedenis doorspoeld worden.