13. nov, 2015

Beelden uit Shingal spreken boekdelen...

Ik kijk naar een live uitzending van de Koerdische zender Rudaw. De verslaggever is in de zojuist bevrijde Koerdische stad Shingal. De verslaggever vraagt zijn cameraman om een voertuig van binnen te filmen. De strijders maken ruimte voor de cameraman en de verslaggever. De camera laat vier grote vaten zien. Een strijders die wordt ook doktor genoemd vertelt dat wanneer die vaten (explosieven) ontploft was hadden ze zeker 500 mensen kunnen doden. De draden die de explosieven aan elkaar verbinden zijn doorgesneden. Mijn hart klopt harder. De strijders dringen zich op om in het zicht van de camera te komen zodat hun familie en vrienden hen live kunnen zien. Het geluid van rinkelende mobiele telefoons is constant te horen. De doktor die de bommen ontmanteld had zegt steeds dat het erg veilig is, dat men hoef niet bang te zijn voor ontploffingen. Een Koerdische strijder, die het voertuig met explosieven na die veroverd op ISIS en het voertuig in veiligheid had gebracht, zegt dat hij niet bang was om met die explosieven te rijden. Aan de ene kant vind ik het dapper maar aan de andere kant levensgevaarlijk. Misschien heb ik geen weet van die technische zaken maar wanneer in Nederland een bom uit de tweede wereldoorlog wordt gevonden en ontmanteld wordt een enorm gebied rondom de bom ontvolkt en met enorme voorzichtigheid gewerkt. Gelukkig loopt alles (live) goed af is de boel, die nog een keer close in beeld wordt gebracht, niet geëxplodeerd.
Even later worden vier gevangengenomen ISIS strijders geïnterviewd. Ze zijn geblinddoekt. Drie er van zijn familie, vader en twee zonen. Ze zijn Yezidie bewoners van Shingal, spreken Koerdisch en hadden zich tot de islam bekeerd. Ze beweren dat ze niets gedaan hebben maar de Koerdische Peshmerga die hen had gevangen genomen zegt dat hij bewijzen heeft en getuigen die hen als harteloze verkrachters en pooiers zien. Een van hen heeft nog een pet op met de tekst: 'Islamitische Staat'.
Even later wordt de speech van de Koerdische president Barzani uitgezonden. De achtergrond is de bevrijde stad Shingal en als de camera zich omdraait zien we een massa strijders en journalisten op een helling naar de president kijken. Ik krijg kippenvel. Even later spreek ik mijn neef via de telefoon die ik eerder ook live, voor een andere zender, verslag uit uit Shingal gaf. Hij is blij, vrolijk en voldaan. Hij zegt: blijkbaar heeft ooit een onschuldig iemand voor god heeft gebeden en gevraagd om Koerden te beschermd. God heeft blijkbaar dat gebed gehoord. Koerden hebben nu hun beschermer in de Amerikanen gevonden. De Amerikaanse piloten vernietigen de vijandelijke doelen met precisie bombardementen. En ze vertrouwen alleen de Koerden in de strijd tegen ISIS.
Waarom nu? Waarom niet zes maanden eerder bijvoorbeeld. Zou het te maken hebben met de Russische betrokkenheid in de strijd tegen ISIS in het voordeel van de Syrische regering, dat de Iraakse regering ook de steun van Rusland vroeg, dat de Egypte, Jordanië en andere Arabische landen ook met de Russen aan het overleggen zijn en de Amerikanen de rug toekeren?
In ieder geval is Shingal bevrijd of nu de Amerikanen wel of geen goede bedoelingen met Koerden hebben. Ik hoop dat de bevrijding de weg opent voor hun eenheid.