23. nov, 2015

Infiltreren? Is dat een goede zaak voor politie?

De ochtend laat zich niet hinderen door de nacht. De ochtend weet dat de middag zich ook niet aan hem storen. Elke deel van de dag en de nacht gaat klakkeloos over, geroutineerd. Het is de mist of de wolken die de zon op bepaalde tijden hinderen te verschijnen. Niet in de nacht, nooit. En mijn ochtend, mijn maandagochtend, is van alles een beetje, van alle markten thuis. De details hoef je niet te weten. De wind die last heeft van de kou kan zich nauwelijks bewegen. Mijn adem lijkt op rook uit een schoorsteen en baant zich een weg in de lucht. De wind haalt zijn schouders op maar vergeet niet in mijn neus en oren te bijten, me terroriseren. De autoramen zijn bedekt met een dunne harde ijslaag. Krabben gaat moeilijk. Op de brug staat de zon brutaal en richt haar koplamp in mijn ogen. Ik zie niets en stop even met rijden tot ik me beter voorbereid en een bescherming vind tegen de felle koplampen van de hyperactieve zon. De afstand waarin ik in de ogen van de zon moet kijken is maar een paar honderd meters maar het lijkt oneindig en gevaarlijk. Daarna kijk ik de zon graag met de nek aan. De weg is rustig, althans aan mijn kant. Ik kan hard rijden en Amsterdam verlaten. Maar diegenen die naar Amsterdam komen staan in lange lange rijen die file heet.
Brussel, de lege Brussel, rijdt met me mee. De lege straten, lege markten, lege scholen en de metro's die zich onder de grond stil houden rijden met me mee tussen Amsterdam en Den Haag. Bij Schiphol zet ik Brussel uit mijn auto met de opdracht 'ga de terroristen vangen en als je ze vangt probeer hen aan het praat te krijgen. Niet martelen maar gebruik iets waar ze informaties geven om de mensen te behoeden voor rampen'. Fantasie gaat verder dan werkelijkheid soms is het andersom. En vandaag is een van die dagen die werkelijkheid verder gaat dan fantasie. Anders wie had het voor mogelijk gehouden dat de hoofdstad van Europa zich ooit zou laten gijzelen door een stelletjes goddeloze en gewetenloze terroristen. Nee, niemand kan begrijpen dat inlichtingendiensten van één èn dezelfde stad elkaar in de weg staan en geen informatie elkaar gunnen.
In Londen doen ze het anders. De Britse politieagenten infiltreren graag. Nee, niet bij terroristen maar bij actievoerende vrouwen. Ze ontknopen seks- en liefdesrelaties, stichten gezinnen om de dames van hun activiteiten te ontmantelen. Zou de Brusselse, Parijse en Amsterdamse agenten in de cellen van Jihadisten infiltreren? Dat lijkt me iets alleen voor de fantasie. Dat de werkelijkheid soms verder gaat dan fantasie laat ik maar voor lief.