12. jan, 2016

Een vermagerde man kijkt me streng aan...

Maandagochtend! Motregen. File. Ik rij van Amsterdam naar Den Haag. Radio538 draait een verveeld liedje. Ik schakel naar radio3. De Dj van radio3 heeft het over David Bowie, dat die overleden is en dat hij zijn ziekte geheim hield. De DJ neemt telefonisch contact op met Ivo, de grote (theater)regisseur van Belgische komaf. Hij is eerst niet bereikbaar. De tweede poging lukt. Ivo wist het al vanaf het begin dat Davis al anderhalf jaar ziek is omdat zij samen werken aan een voorstelling.
De file laat ik achter me. Ik parkeer en ga naar mijn werk. David Bowie verovert alle massamedia. Hij bezet ze volledig. De aanrandingen van Keulen en andere Duitse steden krijgen een bijval van een Zweedse "Keulen" maar dan blijft alles onder de schaduw van David Bowie.
Ik rij terug naar Amsterdam. Het regent niet. Ik zoek een radio die niet over David Bowie heeft. Ik zet de radio uit en luister naar de stilte.
In de avond heeft David Bowie (DB) bijna alle tv-netten, publieke- en commerciële-omroepen in zijn macht. De dode David Bowie is nog nooit zo levend geweest zoals de eerste dag van zijn overleden. DWDD besteedt het gehele programma aan DB. Tijd voor max, Boulevard, RTL late night etc kunnen DB niet in de steek laten, ze houden hem levend...
Tussen het geweld die de dood van DB veroorzaakt heeft door probeert de Nederlandse vice premier en defensie minster iets te vertellen over hun bezoek aan Irak en de strijd tegen ISIS. De grote voetballer Messi probeert zijn gouden-bal die hij voor de vijfde keer wint te aaien en omhoog te houden maar hij is verlegen, bescheiden misschien omdat hij onder de indruk van al het nieuws over DB raakt.
De enige die een tegen geluid maakt is onze oud sportjournalist Mart Smeets. Hij durft te zeggen dat de muziek vanDB hem niets zegt.
Meestal ben ik nieuwsgierig naar grote kunstenaars. Ik kende DB niet. Na de maandagochtend toen ik het nieuws van de DJ van radio3 hoorde was ik benieuwd en ik wilde meer weten. Ik luisterde een paar liedjes. Toch is hij in mijn maag verbrandt en gecremeerd en ik krijg geen lekker gevoel bij. Alles wat teveel is verzadigt.
Vanmorgen vroeg in de ochtend raap ik de krant van de deurmat op. Er staat een grote foto op de voorpagina van ontblote bovenlichaam van een magere man. Ik denk dat de foto van een van de honger vermagerde Syriër is. Nee, het is David Bowie die mij streng aankijkt met zijn grote ogen. Ik vouw de krant en gooi hem op de tafel. Ik wil op adem komen.