13. aug, 2017

Is blinde haat vrouwen eigen?

De Amerikaanse Medea van de 21ste eeuw is een fotografe. Ze heet Jessica en is getrouwd met Ben. Ze zijn verwikkeld in een vechtscheiding. Ben heeft intussen een nieuwe vriendin, deze heet Meredith. Jessica vindt dat absoluut niet kan en maakt het leven van Meredith zuur.

Op 13 juli slaan de stoppen helemaal door. Jessica rijdt, met haar beide kinderen op de achterbak, naar het appartement van Meredith en wacht haar op de parkeergarage af. Als Jessica Meredith ziet schiet ze haar dood en rijdt zo'n tien kilometer verderop. De kinderen zijn doodsbang want ze weten inmiddels dat hun moeder is doorgedraaid. Ze smeken hun moeder om hen met rust te laten. Ze willen uit de auto stappen maar de deuren staan op (kinder)slot. Jessica kan de smeekbeden en het gehuil van haar dochter Harper (5) en haar zoon Hayden (9) niet aan. Ze stopt met de auto rijden, draait zich om naar de kinderen en richt haar pistool op ze. Ze vermoordt haar eigen kinderen, pakt haar telefoon en belt met Ben: 'Iedereen die je lief hebt is er nu niet meer. Snap je dat? Ik ben de volgende', en ze schiet een kogel door haar hoofd. Ben hoort een doffe knal. 

Dit heeft Jessica schuldbewust bedacht en uitgevoerd. Op de stoel naast haar liggen drie afscheidsbrieven. De eerste is voor haar ouders: 'Beste ouders en zus, het spijt me dat ik jullie nu zo'n pijn doe. Jullie zijn er altijd voor mij geweest, ik mag jullie heel graag. Ik weet dat wat ik gedaan heb egoïstisch is, maar ik kan met deze pijn niet langer leven. Het is te veel geworden. Mijn kinderen en ik hebben genoeg gezien. Het spijt me enorm.'

De tweede brief is voor haar eerste echtgenoot, de vader van haar zoon van 9 jaar: 'Ik weet niet wat ik moet zeggen, woorden schieten tekort. Jij hebt me mijn eerste kind gegeven, daar ben ik je eeuwig dankbaar voor. Het was nooit mijn bedoeling om je pijn te doen, het spijt me.'

De derde brief is aan Ben: 'Niemand heeft me meer pijn bezorgd dan jij. Je hebt ook mijn kinderen pijn gedaan. Ik haat je. Ik hoop dat je op een dag wegrot. Nu kan je ons niet langer kwetsen, we zijn op een vredige plek. Ik hoop dat je voor de rest van je leven pijn, schaamte en schuldbesef voelt.'

Wat Jessica heeft gedaan is een soort kopie van de daad die Medea duizenden jaar eerder had gedaan. Medea is een soort mythe geworden en vastgelegd in o.a. een toneelstuk van bijna tweeënhalve eeuw dat steeds, regelmatig, gespeeld wordt. Medea vermoorde haar twee zonen die ze van haar man Jason had. Ze vermoorde zijn nieuwe haar en haar vader de koning. In tegenstelling tot Jessica pleegde Medea geen zelfmoord. 

Ik vraag me af of die kolossale blinde haat een vrouwen eigenschap is. Ik wil niet algemeniseren maar ik heb (kan aan mij liggen) nog nooit gelezen of gehoord dat een man zijn kinderen heeft vermoord om zijn "geliefde" pijn te doen. Een aantal jaar geleden vermoorde een man zijn vrouw en hun twee kinderen omdat hij via het internet een nieuw "liefje", een Poolse vrouw, naar Nederland uitnodigde. Hij ruimde zijn gezin uit de weg. 

Zou die man een domme egoïstische moordenaar zijn of was hij gerafineerd en wilde geen situatie creëren waarin zijn vrouw Medea ging nadoen?