19. okt, 2017

Koerden moeten het roer om doen volgens een nieuwe filosofie!

Afgelopen periode heeft ieder Koerd over de hele wereld slapeloze nachten beleefd. Iedere Koerd heeft gezien en geproefd dat ze geen vrienden hebben en dat ze verschrikkelijk verdeeld zijn, dat verraad en collaboreren met de vijand voorkeur heeft boven het volksbelang. Afgelopen periode hebben de Koerdische leiders in zuid Koerdistan bewezen dat ze niet in staat zijn om het volk naar de onafhankelijheid te loosden. De zogenaamde “aanval” op de Koerdische stad Kirkuk heeft de zwaktes, verraad en onkunde van de leiders bloot gelegd. 

Kort samen gevat: de beruchte vos, de Iraanse generaal Sulymani heeft de plannen van Turkije, Iran en Irak met goed keuring van Amerika slim uitgevoerd. De Iraanse generaal bezocht het graf van Jalal Talabani, de leider van PUK die van 2005 tot 2012 president van Irak was. Het graf van Talabani ligt in de stad Sulaymani, het bolwerk van PUK (Dat de naam van de Iraanse generaal en de stad waar Talabani begraven is, is puur “toeval”). Tijdens dat bezoek zou hij zijn uitvoering plannen met een zoon van Talabani hebben besproken. Hij zou gezegd hebben: ‘ je mag kiezen tussen totale vernietiging en totale overgave en in het geval van overgave krijg je beloning’. 

De Koerdische troepen verdedigen niet de olierijke stad Kirkuk maar lieten de Iraakse troepen binnenlopen als of die op een schoolreisje waren. Als gevolg hiervan vluchten tienduizenden Koerden uit de stad, bang voor de gevreesde Sjiitische milities die onlangs gruwelijke misdaden waren begaan in Sunnitische delen van Irak die ze op ISIS hadden veroverd. 

De overgave van de stad werd overal verafschuwd, ook door leden van het hoge politbureau van PUK zelf. De rivaliserende partij KDP waarvan president Barzani de leider is hield zich in stilte. Nog geen dag later trokken de Koerdische troepen van Barzani zelf zich uit alle gebieden die zij vanaf 2014 op de troepen van ISIS hadden veroverd. De president die het referendum voor de onafhankelijkheid van Zuid Koerdistan op 25-09-2017 hield blijft zwijgen en nergens te zien of te horen, tot het schrijven van deze regels. 

Het Koerdische volk, niet alleen uit zuid-Koerdistan (Bashur) maar in alle andere delen van Koerdistan in Turkije, Iran, Syrië en de rest van de wereld raakte in de war en heerste er paniek over het lot van Koerdistan en de Koerden. Terecht want het verraad opende een diepe diepe wond bij de Koerden. 

De president kondigde in een vaag bericht (zonder ergens te verschijnen of te horen) dat ‘enkele leden van een andere partij’ individueel handelde’. Er werden geen namen genoemd. Alles bleef vaag en mysterieus.

Op woensdag 18 oktober filmde iemand hoe een Koerdische jongen van 15 jaar oud op een voertuig van de Iraakse politie steeg en de Iraakse vlag ervan af haalde, met gevaar voor eigen leven. Dit incident ging als een vagevuur onder de dorstige Koerden naar vrijheid. Het was een startsein voor andere Koerden om het heft in eigen handen te nemen. Het Koerdische bevolking in stad Khanaqin kwam tot opstand en kreeg de overhand. Het vlam sloeg in de pan, dachten velen met me. De hoop steek weer de kop op. Koerden gingen juichen en er kwamen berichten dat de gevreesde Sjiitische milities zich uit alle Koerdische gebieden had teruggetrokken, uit de gebieden die ze zojuist, van Koerdische troepen, cadeau kregen. Er werden berichten de lucht ingestuurd dat de Peshmerga’s onderweg waren naar Kirkuk. Maar de president van Koerdistan blijft zwijgen en verschijnt nergens. 

Irak vervaardigde een arrestatiebevel voor de Vice-President van Koerdistan die officieel de hoogste PUK leider is na de wijlen Talabani. Maar over de president wordt niets gezegd behalve dat er enkele Iraanse leiders hem beschouwen als de “verrader” die een nieuwe Israël in het Midden-Oosten wilde stichten. 

Nu blijkt dat de Koerden te vroeg hebben gejuicht. Het verraad aan het Koerdische volk is vele malen groter dan wat men kon fantaseren. Het volk wordt gesust door de verraders zelf die zich als helden van de natie beschouwen onder het mom: ‘We hebben voorkomen dat Kirkuk niet het vernietigende lot van Mosul en Raqqa kreeg’. 

Het Koerdische verraad aan het volk is niet van vandaag of vorige decennia, het is eeuwen oud. Daarom denk ik dat er een filosofie voor de Koerden moet gemaakt worden, een filosofie dat het volk, in alle delen van Koerdistan en daarbuiten, verenigt. Een filosofie die zorgt om van onder het juk van die eeuwige verroeste partijen en verroeste familiestructuren te komen. 

Er moet een filosofie komen waar het KOERD zijn de basis is. Want de Koerden worden onderdrukt puur en alleen omdat ze KOERD zijn. Ze worden niet bestreden omdat ze een bepaalde religie aanhangen, ze worden niet bestreden omdat ze rijk of arm zijn, ze worden niet bestreden omdat ze bepaalde linkse, liberale of rechtse ideologie volgen. Nee, ze worden bestreden omdat ze Koerd zijn en naar vrijheid streven. 

Het is overduidelijk dat het Koerdische volk onafhankelijkheid wil. Dat kan je zien aan de resultaten van het referendum van 29-09-2017 en de reacties van Koerden uit andere delen. Koerden hebben immers met een overweldigende meerderheid van bijna 93% met JA voor onafhankelijheid gestemd. 

De Koerden moeten nu dus KOERD ZIJN als eerst zien, prioriteit nummer 1(één). Dat betekent als je een religie aanhangt als islam, christendom, Yezidi, Zarothisme,jodendom of anders moet je die gebruiken alleen voor onafhankelijkheid van Koerdistan. Dat geldt evenzeer voor politieke idealen, filosofieën, Klaassen-strijd enzovoort. Alles in het werk zetten voor het doel: onafhankelijk groot Koerdistan. 

Dit mag als utopie lijken want ik geloof niet dat het verraad en broedermoord in het DNA van Koerden zit. Ondanks het feit dat de geschiedenis dit heeft keer op keer bewezen moeten de Koerden nu dat anders laten bewijzen.

Leve het Koerdische volk, in vrijheid!