Stijg boven alles....

Het is zaterdagochtend, het is zes uur op de zaterdagochtend. Je ben wakker en je hebt het gevoel dat je, na ruim vijf uur in bed, uitgeslapen bent. Je barst van energie en besluit de kou te gaan testen. Het ritueel van scheren, tandenpoetsen en andere handelingen doe je automatisch en geruisloos. Als je je goed, tegen de kou, ingepakt sla je de voordeur open en je krijgt een zoen, een koude zoen van de wind. De zoen is zo heftig dat je het gevoel hebt dat de wint niet echt zoent maar bijt. 

Kin omhoog, borst vooruit en lopen met tempo. Belangrijk: de wandeling niet automatisch laten lopen. Let op je ademhaling, inhaaleer, gecontroleerd, de frisse lucht en delegeer hem naar je longen. Kijk naar de toppen van de half kale bomen, naar de vogelnesten. Voel de stilte en de leegte die heersen. Voel je vrij, voel je je als de heerser, een tijdelijke heerser van de omgeving. Concentreer je op je gedachten en sla elke negatieve gedachte om. Mocht je een geliefde missen, denk alleen maar aan de mooie momenten en beleef die opnieuw. Mocht je naar een onbereikbare oord verlangen beleef het, in je zelf. Beheers je gedachten en wees tevreden.  Laat poëzie, liefde en fantasie zich in je openbaren. Je zult gekust worden door mooie gedachten. 

De kou wordt warm. Je begint warmte te stralen. Je zweet. Je loopt door. Het bevroren kanaal opent zijn armen, voor de meeuwen. Je drukt op, je rekt je spieren los. Je jaagt alles wat negatief is weg. De hemel is helder. De bevroren lenen van de uitgestoten kerosine sieren de blauwe hemel en vormen langwerpige wolken, zigzag en parallel. De zon steegt langzaam op, sterk als een zojuist losgelaten vechtstier. 

Je bent een en al positivisme en vrolijkheid. Je voelt zaligheid, net als een gelovige op een bank van een kerk of op een tapijt van een moskee. 

Je loopt terug, dezelfde route. Je steekt de sleutel in de deur. Je voelt de warmte. Kou en warmte zijn emoties. De vraag is of je die kunt uitschakelen? Je hoort de badkamer roepen:’kom, snel.’ Je roept terug:’even geduld, eerst naar de wc’. Je haalt je telefoon, die slimmerik, uit je zak en kijkt in zijn lichtogen. Je ziet een link. Je ziet militairen een jonge vrouw op de grond gooien en hun wapens in haar lichaam legen. Je word stil. Een oorverdovende stilte heerst. De frisse wind vlucht uit je longen. De warmte vriest. Je maag draait zich om. Je kokhalst. 

Je kijkt voor je uit. Je vraagt je af waarom je als Koerd bent geboren. Die gedachte duurt even. Je herpakt je jezelf weer. Je stijgt weer boven de haat en lafheid. Je voelt je verheven boven alle laffe mensen. Haat is laf, moorden is laf en zwijgen over onrecht is zeker laf. 

De douche roept weer. Je rent de trappen op. Je doet de douchekraan open. Het koude water beroert je even. Alles gaat om het even....