President Macron in Koerdistan

Deze foto die een Facebook vriend had geplaatst en honderden likes en hartjes kreeg, viel me op. 

De Franse president Macron loopt te midden van de president van de Regionale Regering van Koerdistan Nechirvan Barzani aan zijn linkerzijde en de premier van de Regionale Regering van Koerdistan Masrour Barzani aan zijn rechterzijde. De kleuren zijn warm en mooi. De drie heren dragen dezelfde pakken, de franse president en de Koerdische premier zelfs deze stroopdas kleuren. En ze lopen exact als militairen, de linkervoet op de grond en de rechtervoeten hangen in de lucht. 

De vriendschap tussen de twee presidenten bestaat al jaren. De Franse president Macron ontving in maart 2021 president Nechirvan Barzani in zijn presidentiële paleis in Parijs als een staatshoofd. En dat is bijzonder, een soort erkenning. 

Natuurlijk zal het mooi zijn als andere wereldleiders het voorbeeld van Macron volgen, niet alleen de Koerdische president ontvangen als een vriend, als een ambtgenoot maar er voor zorgen dat dat ook officieel gaat worden. Met andere woorden Koerdistan als een onafhankelijk land erkennen. 

En voor die erkenning heeft de wereld het JA woord van het Koerdische volk in 2017 gekregen. 

Ja, in een overweldigende referendum stemde de bewoners van zuid-Koerdistan met bijna 93% voor de onafhankelijk van Koerdistan. 

Maar alle wereldleiders (inclusief Macron die toen vier maanden aan de macht was) kozen voor de stilte toen Turkije, Iran en Irak hun militairen naar de Koerdische regio stuurden. Met die actie konden ze een scheuring in het Koerdische front maken en er koos een belangrijke Koerdische leider om de Iraakse regering loyaal te blijven waardoor de Iraakse troepen de stad Kirkuk en omgeving hebben op de Koerden veroverd. Het was een groot verraad, niet alleen van een Koerdische leider maar ook van al die wereldleiders die de Koerden tot dan toe als vrienden zagen en hen gebruikten tegen ISIS. 

Zou het bezoek van Macron te maken hebben met de val van Afghanistan in de handen van Taliban en toenemende dreiging van ISIS?

Ik hou mijn hart vast en kan helaas niet echt juichen omdat Macron bevriend is met de Koerdische president. Ik ben bang dat er toch een adertje onder het gras ligt. 

Wanneer Macron en de andere wereldleiders echt pogen om Koerdistan onafhankelijk te maken dan kan ik juichen en geloven in hun oprechtheid. Nu even niet.