7. sep, 2013

Malala, het meisje en de professor

Het Pakistaans meisje Malala ontving gisteren de kindervredesprijs in Den Haag. Ze is volgens Time invloedrijker dan de Amerikaanse president Obama die op nr. 7 staat van wereld invloedrijkste mensen, direct onder Malala.

Hoe is ze zo beroemd en invloedrijk geworden? Kwam het door haar strijd voor onderwijs voor meisjes of door de aanslag op haar leven door de Taliban strijders?
Een Taliban strijder vuurde een kogel door haar hoofd, ze raakte gewond en genas. Ze moet wel een stevige hoofd hebben die de kogel weerloos maakte. Kwam dat omdat ze zo wijs was? God wilde haar niet dood hebben om Taliban ongelijk te geven? Of was hoofd taaier dan de kogel?
Het laatste is wel van toepassing op Koerden. Voor je bloed gaat koken, als je Koerd bent, wacht op dit anekdote. Het is geen anekdote maar een echt gebeurd verhaal. In 1980 wilden de agenten van Saddam Hussein de Koerdische professor en woordvoerder van de Koerdische oppositie vermoorden. Hij woonde in Zwitserland, bijna zijn hele leven. Die agenten belden hem en zeiden dat ze een cadeau voor hem uit Bagdad hadden meegenomen. De professor dacht niet aan een aanslag en nodigde hen uit. Ze kwamen naar zijn appartement. Hij ging naar de keuken om thee voor hen te maken. Terwijl hij bezig was de gasfornuis aan een vuurtje te helpen kwam een agent achter hem staan en vuurde een kogel in zijn nek en ze renden weg. De professor riep: 'niet wegrennen, het is niks. Misschien een kleine gas ontploffing'
De agenten kwamen niet terug en de professor voelde een hete ijzer zijn mond branden. Hij haalde de kogel uit zijn mond en belde de politie. Dit verhaal vertelde professor Ismat Sharif aan me persoonlijk en hij maakte daarna een zelfspot grap: 'de Koerden zijn zo koppig dat er zelfs een kogel niet ingaat.'
Hij is niet beroemd geworden en kreeg geen enkele prijs. Hij stierf met verlangen naar de onafhankelijkheid maar hij wist dat die niet kwam, misschien nooit.
6. sep, 2013

Vragen...

De burgemeester van Vlissingen houdt de eer aan zich zelf. Hij stapt op. Hij beweerd: ‘ik ben hooguit onhandig geweest.’ Zijn zelfontslag heeft te maken met declaraties, misbruik van belastinggeld.
‘Dat moeten meer mensen doen’ zoals de tv-reclame zegt.
Stel dat hij niet de burgemeester van een Nederlandse gemeente was maar van Damascus, Baghdad of Cairo, zou hij dan opstappen?
Stel dat de opgestapte burgemeester van Vlissingen de president van Syrië was zou hij dan nu  opstappen? Zou hij dezelfde bewering doen namelijk ‘ik ben hooguit onhandig geweest’ wanneer hem de vraag wordt gesteld of hij al dan niet de chemische wapens heeft gebruikt?
Ik weet niet waarom ik zulke vragen aan mezelf stel terwijl ik het antwoord ken? Waarom tijd verspilling?
Gisteren verscheen ‘Mijn droom voor ons land’, een dromenboek voor het nieuwe koningspaar Willem Alexander en Maxima. Met een mouwloze groene kleding en groene hoge hakken deed Maxima  de poort naar dat dromenland dat door de burgers was aangeboden. En dan denk ik: ‘welke Arabische koningin kan een mouwloze kleding dragen en een boek met haar man in ontvangst nemen?’ De kledingskleur van Maxima is bijna dezelfde kleur als de vlag van Saudi-Arabië. De kleur van de religie, van islam en teven van de christendom. Of ben ik kleurenblind die de kleuren niet van elkaar onderscheid?
Stel dat de Taliban de zaken gaan redeneren als de opgestapte burgemeester van Vlissingen zouden ze dan gisteren de Indiase schrijfster hebben gedood? Een schrijfster die een boek schreef over haar ontvoering van tien jaar eerder, door de Taliban? Ik geloof niet dat de Taliban het voorbeeld van de burgemeester uit Zeeland volgen. Tsja, ik dacht dat ze na hun poging om het meisje Malala te doden er spijt kregen. Hoe lang gaat het duren tot dat de Taliban gaan handelen net als onze, de door “declaraties fraude” gesneuvelde burgemeester?
En die Turken en Koerden? Waarom blijven ze bij elkaar? Wie houdt de Koerden tegen hun eigen staat te stichten? Is het waar de Turken de Koerden dwingen om Turk te worden, te blijven? Dat kunnen ze niet menen, toch? Ik hoorde dat ze de Koerden achterlijk vinden waarom zouden ze dan achterlijke mensen met geweld in hun land houden? Dat is toch achterlijk?! Anders waren ze misschien allang een Europees land geworden, als ze de Koerden niet hadden. Waarom willen de Koerden zich niet willen assimileren, zelfs na zo veel eeuwen niet? Waarom zijn ze zo koppig? Waarom stopt PKK met haar terugtrekking uit “Turkije”? Waarom gaan mensen gewoon hun afspraken niet na? Waarom kunnen ze niet net als de burgemeester van Vlissingen zegen: ‘ik ben hooguit onhandig geweest.’ Ja, je fouten toegeven en lekker achteruit leunen. Ach, we gaan toch allemaal dood. O, zijn er bepaalde principiële dingen? Welke? Ja, ik weet het; het sterven is het enige principe dat niet uitwijkt. De mens is een deel van het sterven. Hij wijkt niet uit ook als hij weet dat hij geen gelijk heeft.

5. sep, 2013

Facebook afschaffen of niet

Sommige dingen lukken niet bij sommige mensen. Het lijkt of het lot daar, in die pap, een dikke vinger heeft. Twitter, dat is iets niet voor mij, helemaal niet. Ik heb geen enkele feeling met de Twitter. Ik had wel ooit een account gemaakt maar daar blijf het bij. Wekelijks krijg ik een aantal mails van Twitter om deel te namen, van die reclame. En ik wijs die e-mails gelijk naar de prullenbank. 

Ik heb meer dan genoeg aan Facebook, Whatsapp, sms, telefoon een e-mails. En eerlijk gezegd ik heb heel vaak gedacht om Facebook af te schaffen. Waarom? 90% van mijn facebook vrienden ken ik niet persoonlijk. Bepaalde FB-vrienden plaatsen bijna elk 10 minuten een bericht of een foto, dat is allemaal hun recht en ik gun ze alle plezier van de wereld maar ik krijg het op mijn nieuwspagina. Natuurlijk kan ik dat negeren maar soms zijn dingen die je niet kunt negeren en als combinatie van beide raak ik geïrriteerd en verwijder ik de persoon van kwestie. Tijdje terug verwijderde ik ruim honderd FB-vrienden. Misschien onterecht maar ik had een bui en die bui heeft het gedaan, niet ik. Het was ook niet persoonlijk bedoeld.
Na dat ik sinds een maan weer (ja, ook dat nog, want mijn eerdere websites werden gehackt) aan een website ben begonnen en dagelijks een litteraire diaree krijg en die elke dag naar mijn facebook link krijg ik een enorme irritatie aan mezelf. Ik vraag me telkens af “waarom doe ik dit?” Ik overweeg dan elke dag om mezelf te ontvrienden, te verwijderen. Met andere woorden te stoppen en dan opeens besef ik dat het wel ook een middel is om nuttige dingen te doen.
Gister plaatste ik een bericht in het Koerdisch over waarom de Koerden niet opzoek gaan naar de oorlogsmisdadigers die afgelopen decennia grote misdaden zijn begaan tegen het Koerdische volk. Ik kreeg een paar reactie. De reacties zijn alleen maar frustraties. Kortom geen animo om de beulen te gaan zoeken. Dat is wel heel anders bij de Joden. Wie kent de klein Jood Simon Wiesenthal niet, de grote nazi-jager na de tweede wereldoorlog. Zijn stichting is nog steeds actueel. Ik schreef een paar jaar geleden een essay erover in Trouw onder de titel: ‘Wachten op Simon Wiesenthal’ Maar de Koerdische wiesenthal heet ‘Godot’. Ik had toen gehoord dat de piloten die hun lading chemischebommen boven het stadje Halabdje hadden geworpen door Koerden zelf waren geholpen naar het buitenland te vluchten. Ze vroegen asiel en kregen ze die, zonder berecht te worden. Nu, ik dit schrijf stijgt mijn frustratie tot een kookt punt, in mijn borst en jaagt niet de misdadigers maar mijn bloeddruk op. Ik ga een frisse lucht halen, naar de kinderen kijken hoe ze lopen, fietsen en door (een van) hun (groot) ouders naar school gebracht worden. Ik ga frisse lucht halen en de stralende zon kijken.
Dat zal misschien even de lucht van de chemischewapens uit 1988 wegwaaien maar niet van nu waar. De gifgaslucht die in Syrië gebruikt is waarover de grote machten bakkeleien, tot treurnis toe.
Ik hou dus voorlopig Facebook actief. 

4. sep, 2013

Atmosfeer, Maan of Man?

Ik sla de krant op en ik lees ‘De maan heeft ook een atmosfeer’.
Ja, dat lees je goed. Maar ik las de titel als: ‘De MAN heeft ook een atmosfeer’ en dat intrigeerde me om het verder te lezen. Meestal lees ik de grote titels niet, ook op de voorpagina. Ik heb er geen verklaring voor. Ik heb nu ook geen verklaring voor het feit dat ik de Maan als Man las. Waarom zag die ene extra a niet? Ja, dat zijn onverklaarbare dingen die we aan de wetenschappers over moeten laten. Aan de psychiaters en psychologen, de ingenieus van het menselijke psyche.
Dat we het toch over de wetenschappers hebben gaat de artikel verder:

‘De Apollo astronauten berichtten er al over: er zit een rare glans om de maan, die vooral is te zien in de schemering van de zon….Bij het inslaan op het maanoppervlak ontstaat er een krater, en -jawel- stof. Stof waarvan veel in de buurt blijft van de maan. En dat is zichtbaar als de zon opkomt.’

Ja, is dat nou een nieuwe ontdekking? Potverdorie! Ruim veertig jaar geleden lande de mens op de maan en ieder zag dat er een stof was. Ook zonder de zon aan de horizon. Of vergis ik me net als daarnet, dat ik de maan voor man zag. Het kan aan mij liggen. Anders was het geen nieuws, anders gaat Nasa geen duur onderzoek starten in deze een slechte economische omstandigheden. Want als ik verder goed lees:
‘Nasa stuurt nu een 'maansatelliet' die dit stof moet onderzoeken. LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer) gaat 100 dagen lang om de maan cirkelen om het stof te onderzoeken. Daarna zal de satelliet als onderdeel van het onderzoek op de maan neerstorten en ook onderdeel worden van de stoffige maan-atmosfeer.’
Dit vind ik zo grappig. Echt. Dat is toch een lachertje. Honderd dagen rond de maan cirkelen en daarna neerploffen, opgaan in de stoffige man-atmosfeer. Sorry, ik bedoel Maan-atmosfeer.
Hebben de mannen een atmosfeer? Ik weet het niet, ik durf niets erover te zeggen. Ik wil ook niet dat Nasa een satelliet rond mij voor 100 dagen laat gaan cirkelen om daarna in mijn lichaam te laten ploffen. Laten ze zulke dingen met dictators doen want die hebben zoveel vuile vieze stoffige atmosferen, bah om er ziek van te worden.

3. sep, 2013

Nostalgie of Melancholie

Ik zit rustig op de bank! Onderuitgezakt. Koffie op. Buik vol. Een film kijken. Dead Man, de filmkeuze van de laatste Zomergast. Een melancholische zwart-wit film. Dominante muziek, constant. Nostalgie naar Western. Tikkeltje surrealistisch met een knipoog. In het begin dacht 'ik schiet op, dat hebben we gezien'. Maar dat was de stijl: rustige traagheid. 

Op de bank ligt ook de hond, hij legt zijn hoofd op de afstand bediening. TV springt op zwart. De hond is niet geïnteresseerd. De hond wil uit. Hij krijgt zijn zin. De stikker eruit. 
De film gaat door vanaf het punt dat hij was gestopt. Ik blijf kijken. Het lijkt dat er niets gebeurt. Elf doden, maar toch. Het doet je niets. De film is ontspannend, ontwapenend. Klinkt bizar als ik bij vertel dat hij ook verbrande Indianen dorpen laat zien. Alles lijkt op een droom, een poëtische droom in rustig vaarwater. Het moorden hoort erbij. Het is Amerika. Niet van nu.
Een dag eerder was het anders. De film heet: Klass. Zie deze link: http://m.imdb.com/title/tt0988108/
De film is tenenkrommend, spannend vanaf het eerste moment tot en met de aftiteling. Het gaat over het pesten op school. De film zuigt je mee. De film moet verplicht worden op scholen maar niet zonder begeleiding. De film is overigens gebaseerd op een echt gebeurt verhaal.
Halverwege de film wordt gebeld. De hond blaft. Ik stop de film en loop naar de deur. Twee meisjes in de leeftijd van van 13-14 staan voor de deur. Ze collecteren voor kankerbestrijding. Ze zien er lief en aardig uit. Altijd geeft ik wat klein geld. Deze keer niet. Ik zeg: sorry, ik doe niet mee en sluit de deur. De aimabele glimlach, de vergeving in de ogen van een van hen spuit spijt in mijn ziel. Na het sluiten van de deur blijf ik staan. Stil, verdrietig en machteloos.