Er komen foto's uit. Er komen video-opnames uit het Koerdisch gebied, uit noord-Koerdistan waar de Turkse regering met militaire macht heerst. In een foto zie ik een jonge jongen, nauwelijks 8 jaar. Hij gooit met een steen naar de Turkse politie. Ik zie jongens, pubers met stenen en molotovcocktails naar de gepantserde Turkse voertuigen gooien. Ik zie dat de Turkse politie terug slaat, keihard. Het is een oneerlijke strijd, oneerlijk wat wapens betreft, wat macht betreft. Maar de materiële macht in de vorm van tanks, pantservoertuigen en zware wapens kunnen uiteindelijk van de wil van de mens verliezen, van mensen die zich met ijzeren wil en stenen vechten. Er is een revolutie ontketend. De regering van de president Erdogan is nog steeds bezig de Koerden te straffen. Hij straft ze omdat zij niet massaal voor hem gestemd hebben, dat ze zijn dromen om de almachtige president van Turkije te worden gehinderd, vertraagd. In het "Turks"-Koerdistan heerst oorlog. Deze oorlog had niet gehoeven want de Turkse regering was al twee jaar in onderhandeling met de Koerden. Er zijn bepaalde culturele vrijheden bereikt. Maar waarom begint de regering de oorlog op het moment dat Turkije rust en vrede nodig heeft, dat alle kracht gebundeld moeten worden om de extreme terreur te bestrijden, de terreur die uiteindelijk Turkije gaat breken. De terreur die van Turkije dankbaar gebruik maakt. Door het faciliteren, haar grondgebied, hulpinstanties en andere middelen beschikbaar stelt is Turkije heel slecht bezig is en graaft haar eigen graf, net als Irak en Syrië eerder deden. De Turkse regering raakte in paniek toen die zag dat Koerden sterker waren dan de extremisten van ISIS die Kobané probeerden te bezetten. De Turkse president ging er vanuit dat de stad zou vallen en de wil van Koerden zou voor altijd breken. Hij ging er van uit dat hij met ISIS zaken kon doen en het gevaar van Koerden uit west-Koerdistan (Rojava) zal voor goed elimineren. Maar zijn droom is niet uitgekomen. De Koerden beheren nu, sinds maanden, de meeste delen van hun grondgebieden in Rojava, het "Syrische"- Koerdistan. De president raakte in paniek. Terwijl de beste bondgenoot Amerika graag zaken deed met Koerden plande de Turkse president een list om de Koerden "legaal" te bestrijden. Al de stappen die hij jaren geleden deed om de toenadering van Koerden te honoreren veegde hij in een klap weg. Hij kondigde ISIS te gaan bestrijden maar hij ging in plaats daarvan de Koerden bestrijden. Hij schreef nieuwe verkiezingen uit, wetende dat oorlog tegen Koerden hem aan de meerderheid zou helpen. Dat lukte hem. Maar hij had niet verwacht dat het hele Koerdische volk in opstand zou komen. Dat de Koerdische intifada niet meer te stoppen is.
Hoe ironisch het ook klinkt maar Erdogan die de beelden van de Palestijnse steen gooiende jongeren tegen Israël gebruikte en Israël van onmenselijke onderdrukking beschuldigde zijn nu de Koerdische jonge jongens die hij met tanks bevecht. Als Israël met rubber op de Palestijnse jongens schoot schieten de mannen van de Turkse president Erdogan nu met scherp op de Koerdische jongeren...

Bashar Al Assad is de huidige president van Syrië. Hij volgde zijn vader Hafiz op die Syrië, decennia lang, met een harde hand leidde. Bashar spreekt naast het Arabisch vloeiend Engels. Dat hij de letter S niet perfect uitspreekt (hij spreekt het als een zachte Engelse TH) heeft niets te maken met de naam van zijn land dat al vier jaar in burgeroorlog verkeerd, in een verschrikkelijke burgeroorlog die tot rampzalige gevolgen heeft geleid en als het niet stopt tot nog armzaligere gevolgen zou kunnen leiden. Het is niet ondenkbaar dat het huidige conflict tussen Rusland en Turkije dat uit die burgeroorlog voortvloeide tot een oorlog komt tussen grote machten in de regio.
Tot nu toe, al meer dan 4 jaar, willen Amerika, het westen, de Rijke golf staten, Saudie-Arabië, Turkije en Egypte dat Assad vertrekt. Ze geven hem de schuld van al die ellende en helpen de verschillende islamitische rebellen, met geld en wapens, om hem van zijn troon te stoten. Tot nu toe is dat niet gelukt. Hij is taaier dan men dacht en het schijnt dat al die genoemde landen de hoop op zijn vertrek hebben opgegeven, temeer omdat het gevaar van de grootste delen van de rebellen die inmiddels extremisten zijn geworden nog gevaarlijker zijn voor Amerika en het westen.
NOS is er in geslaagd de taaie Syrische president die de letter S als Th uitspreekt te interviewen. Het interview moest in zijn geheel uitgezonden worden in Nederland en in Syrië. Ik heb het interview in zijn geheel gezien.
Afgezien van het feit dat zijn vader en hij de Koerdische bevolking in Syrië niet erkende en gaf ze zelfs het recht niet om Syrische ID te hebben. Dat zijn vader begin jaren zestig van de vorige eeuw de Iraakse troepen hielp om de Koerdische rebbelen in Irak te bestrijden wil ik objectief een aantal vragen stellen. Maar eerst even een paar feiten op een rij zetten.
Syrië is geen olierijk land. De regeringen van vader en zoon Assad hebben altijd goede banden met Sovjet-Unie, de huidige Rusland, en met Iran gehad en nog steeds hebben. Saudi-Arabië en andere rijke golfstaten hebben tot kort voor het begin van de zogenaamde Arabische lente Syrië op diverse gebieden gesteund, tegen Israël. Syrië was een vluchtoord voor de Iraakse opposities in het algemeen en voor de Koerden uit Noord- en Zuid-Koerdistan, zeg maar Turkije en Irak in het bijzonder terwijl Syrië eigen Koerden als burger niet beschouwt. Tot 1998 gaf Syrië onderdak aan de Koerdische PKK leider maar na een dreigement vanuit Turkije dwong Assad de Koerdische leider Syrië te verlaten. Dat werd hem fataal en die leider zit nu al bijna16 jaar in een Turkse gevangenis.
De Syrische regering hielp, gesteund door de golfstaten, Saudi-Arabië en zelfs Turkije de extremistische moslim rebellen om vanuit Syrië chaos in Irak te creëren. Dat gebeurde vlak voor het vertrek van Saddam maar na het vertrek van Saddam in 2003 werd die steun nog intensiever. De grens tussen Irak en Syrië was een wijdopen deur voor de extremisten om dood en verderf in Irak te zaaien.
Na al die kennis van zaken en feiten wil ik inderdaad de vragen stellen.
Waarom dringen Amerika, het westen, Turkije en de Arabische rijke landen op het vertrek van Assad?
Natuurlijk wil ik niet Assad met de Amerikaanse president of Europese leiders vergelijken. Maar wat heeft Assad meer tegen zijn volk gedaan dat de Arabieren en Turken niet gedaan hebben? De Turkse president vindt dat Assad moet vertrekken omdat die niet goed voor zijn volk is. Als Assad drie miljoen Koerden onderdrukt onderdrukt Erdogan 30 miljoen Koerden en ontneemt ze de vrijheid. Turkije wil zelfs de Koerden buiten de Turkse grenzen de vrijheid ontnemen. Dat deed ze al sinds mensenheugenis en nu gebruikt ze zelfs geweld tegen de Koerden uit Syrische gebieden om ISIS te steunen. Turkije is hard op weg naar een islamitische staat, naar een alleen heersende president die de bevoegdheden van een Sultan wil krijgen. Dat houdt is dat de Vrijheiden die Turkije genoot langzaam verdwijnen. Waarom helpt Amerika en Europa Turkije en wil persé Assad weg hebben terwijl die twee presidenten zijn bijna even slecht. En als ik Assad met een koning als die van Saudi-Arabië vergelijk is het contrast nog groter. De koning beheert een pure islamitische staat. De koning van Saudi-Arabië discrimineert vrouwen, andersgelovigen en buitenlanders. Hij past een soort slavernij toe op de gastarbeiders. En het ergste van alles wat de koning van Saudie doet is het exporteren van de extreme islam naar Amerika en Europa. Denk aan alle moskeeën die hier in Europa als paddenstoelen uit de grond komen. Die komen mede door Saudisch geld en de Saudische koning zit hier achter en niet de Syrische president Assad. Je hoort me niet zeggen dat Assad een goede president is. Hij is een wrede dictator maar hij is niet slechter of gevaarlijker dan de koning van Saudi-Arabië, dan de Turkse president en vele Arabische en Islamitische leiders. En als hij weg is lijkt het alternatief slechter is. Amerika, Rusland en het westen moeten de in 1916 de kunstmatig gemaakte grenzen van het Midden-Oosten ongedaan maken. De volkeren als Koerden moeten hun vrijheid krijgen, een groot Koerdistan stichten die de balans in evenwicht kan houden.

Erger je niet. Je benadeelt alleen je zelf. Je bloeddruk gaat steeds hoger. Je krijgt bizarre gigantische hoofdpijn. Erger je niet als Geert Wilders door de kijkers van 1Vandaag tot de beste Nederlandse politicus van het jaar wordt gekozen. Erger je niet want blijkbaar iedereen vindt dat het Nederlandse parlement een NEP parlement is. Erger je niet als straks een PVV collega van Wilders de voorzitter van datzelfde parlement gaat worden. Die PVV collega gaat er voor zorgen dat het parlement minder NEP wordt. Dat zei de publiek winnaar Geert Wilders zonder blikken en blozen. Erger je niet. Ga met de stroom mee, laat je varen. Denk dat er ooit de tijd komt dat, wanneer er op aan komt, dat mensen het lef zullen hebben niet voor extremisme te gaan kiezen maar voor fatsoen. Het bewijs hebben de Fransen geleverd. Ze draaiden zich om van het extremisme toen het moest.
Erger je niet als onze Europese leiders beslissen miljarden aan Turkije te betalen voor problemen die Turkije zelf veroorzaakt en daarvoor wordt ze beloont. Erger je niet als het onrecht begraven wordt. Erger je niet als straks een explosie van vluchtelingen richting Europa komt, een echte explosie die vele malen groter is dan die van nu. Straks als Rusland en Turkije elkaar door het visser van hun geweren gaan zien, door de geleide bommen van piloten elkaar gaan bestrijden en door en kanonnen elkaar gaan beschieten dat die explosie geheet gaat gebeuren. Erger je niet want we doen allemaal mee. De mensheid is laf, wacht tot het water aan de lippen komt. Wacht tot het te laat is. Erger je niet als je komt te weten dat de beste vrienden van Amerika en Europa transporteen de islam extremisme naar Amerika en Europa en financieren ze dat.
Erger je niet als je merkt dat alle leiders liegen en iedereen handel doet met extremisten. Erger je niet want de mensheid is zo, het is altijd zo geweest.
Erger je niet maar probeer na te denken of je niet helemaal het fatsoen verliest. Dat je zelf de stroom van extremisten niet gaat voeden.
Erger je niet, ook straks niet als je Wilders ziet met de Koning van Saudie-Arabië gaat zitten. Dat gaat gebeuren wanneer hij aan de macht komt.
Erger je niet. Ga even wandelen en haal diep adem...

De zon schijnt. Het weer is zacht. Je denkt aan dezelfde dag van vijfendertig jaar geleden. Toen scheen de zon. Het weer was zacht. Er lag sneeuw, wit en ongeschonden. De bergen waren wit. De bomen waren wit. Alles was wit behalve de geitenpaden die door mens en dier werden gebruikt. Elke jaar op 13 december denk ik aan die dag. Elke keer heb ik een ambivalent gevoel. Aan de ene kant ben ik blij dat ik het besluit had genomen uit het verzet gebied te vertrekken maar aan de andere kant voel ik het gevoel van falen, dat ik niet kon blijven. Mijn besluit om te vertrekken was juist. De pijn blijft toch, temeer omdat de leiders die de oorzaak waren van mijn besluit om het verzet te verlaten zijn nog steeds machtig en blokkeren de weg van eenheid en onafhankelijkheid van Koerdistan.
Dit gevoel komt nu heftiger naar boven na het zien van twee film die ik op vrijdagavond had opgenomen en zojuist heb gezien. De eerste is 'Mijn zoon is Jihadist' van Sander Burger. Daarin zien we het dilemma van de vader van een zeventien jarige puber, een puber die is geronseld om Jihadist te worden. De vader probeert alles er aan te doen om zijn reis naar Syrië te hinderen maar het lukt niet. Afgezien van het feit dat het niet goed getimmerd verhaal is maar het dilemma is duidelijk: je idealen (emoties) volgen of luisteren naar de rede.
De tweede film 'Omar' is van collega filmmaker Hany Abu Assad. Hij behandelt ook het verraad. Afgezien van bepaalde onlogische handelingen in het verhaal toont de film een duidelijke dilemma en ik zie zijn film als een symbool voor het Palestijnse probleem. Nadia, het mooie Palestijnse meisje, waar de twee kameraden en jeugdvrienden van haar broer Tarek op verliefd zijn wordt eigenlijk als symbool voor Palestina. Ze houdt zelf van Omar die mooier is, eerlijker en dapperder dan de grappige sluwe mol Amjad. Omar neemt niet alleen afstand van zijn geliefde Nadia in het voordeel van Amjad maar besteedt al zijn gespaarde geld aan hen. Amjad had gelogen dat Nadia van hem zwanger was. Maar toen hij die leugens en zijn verraad later ontdekte, te laat, kwam hij in actie en mam wraak. Zijn geliefde blijft met twee kleine kinderen alleen achter.
Het dilemma van Koerden en Palestijnen is dat het verraad ingebakken ligt in hun denken en systeem en ze helaas bijna er niet los van kunnen komen want iedere groepering denkt dat hij juist en oprecht is en daarom intern onbuigzaam voor elkaar blijven. De huidige interne conflict situaties van beide is een duidelijk voorbeeld. Het Koerdische probleem is iets ingewikkelder omdat hun land bijna honderd jaar geleden verdeeld is over vier verschillende landen die democratie niet kennen, misschien ook nooit willen.

Het schijnt dat er een professor doctor in islamitische studies te zijn die de Koerden als honden beschouwt en hij vergelijkt ze met Israël, althans hij ziet de Koerdische bewegingen tot een nieuwe Israël leiden. De islamgeleerde woont niet in het Syrische Raqqa, de hoofdstad van de IS, maar woont in Rotterdam en is hoogleraar aan de islamitische universiteit daar. De man durft duidelijk haat te zaaien tegen Koerden, Homo's en Joden. Hij feliciteerde de zelfmoordenaars die in oktober twee bommen in Ankara lieten ontploffen waardoor ruim honderd vredelievende mensen werden vermoord. Hij noemde die ISIS zelfmoordenaars helden. Die uitspraken heeft die islamitische professor in oktober gedaan, op Twitter. Hij had eerder zulke haatzaaiende uitspraken gedaan en deinst er niet voor terug om door te gaan. Hij zou blijkbaar de daden van ISIS die Yeziedi vrouwen verkrachten en als slaven behandelen toegejuicht hebben. Hij zou zeker genieten van het zien van al die massagraven van die arme vrouwen en meisjes die nu ontdekt worden.
Minister Bussemaker kan hem niet ontslaan en de universiteit waar hij werkt vindt blijkbaar alles goed wat de haatzaaiende rector doet. Uit machteloosheid roept de minister mensen uit, mensen die zich door de professor gediscrimineerd voelen, om aangifte te doen tegen de moslim geleerde.
Natuurlijk vraag je je af waarom een uitspraak van Wilders als 'minder, minder' juridische gevolgen heeft en in het geval van deze akelige moslim terrorist de justitie, OM en politie niets kunnen doen aan zijn beledigende en haatzaaiende uitspraken.
Ik weet het ook niet maar als een parlementslid (VVD) gefrustreerd roept dat er een einde aan zulke uitspraken moet komen is duidelijk hoe groot de onmacht of de onwil van de Nederlandse regering tegen een haatzaaiende en terreur-steunende moslim van Turkse afkomst. Die man moet zich sterker hebben gevoeld, nu de hele NAVO en Europa de ballen van de Sultan Erdogan aan het masseren zijn zodat die minder vluchtelingen, in ruil voor meer dan drie miljard euro's, naar Europa laat komen.
In de woorden van profeet Mohammed die zegt: 'als je een kwade daad ziet gebeuren moet je fysiek ingrijpen om het te stoppen als je daartoe niet in staat bent moet je die met woorden proberen te stoppen en als je dat ook niet durft of niet kunt moet je in je hart hopen en bidden dat het stopt.'
De Koerden kunnen die professor en zijn meerderen als Erdogan en ISIS kalief Al-Bagdadi niets doen. Ze kunnen hen niet stoppen, niet fysiek en ook niet met woorden. Ik kan me dan wel voorstellen dat ze gaan bidden in de hoop dat Allah de professor straft, dat Allah hem naar Raqqa stuurt waar ISIS strijders hem van homoseksualiteit gaan verdenken en zodanig belanden.