Na exact 100 jaar beweert de Turkse president die een goede moslim zou zijn, die in de goedheid en rechtvaardigheid zou geloven dat zijn voorouders geen onrechte daden hebben begaan tegen de Armeniërs. Het is gedurfd om al het bewijsmateriaal bestaand uit getuigenissen, documenten, foto's en films die de massa slachtingen van zijn voorouders bevestigen te ontkennen, althans die misdaden op te vatten als geen onrecht. Dat houdt in dat de Turkse president een andere betekenis aan rechtvaardigheid en onrecht geeft. Hij keurt dus de dood van anderhalf miljoen mensen goed, toejuicht. Waarschijnlijk hebben zijn vrome voorouders op vrijdag 23-4-1915 tijdens het vrijdaggebed vanuit alle Turkse minaretten geroepen om de ongelovigen af te slachten, dat ze daarmee een plekje in het paradijs gaan garanderen en als ze dood zouden gaan dat ze van de maagden gaan genieten. En als het een religieus bevel is dan is het rechtvaardig en daarom begrijpt de Turkse president nog steeds niet waarom mensen dat als onrecht zien. Het was dus rechtvaardig om anderhalf miljoenen "ongelovigen" te doden. Het was in zijn ogen terecht dat de Armeense vrouwen werden verkracht en het hele Armeense volk gedeporteerd.
Als je weet hoe de Turkse president denkt over rechtvaardigheid dan begrijp je ook waarom zijn voorouders, zijn voorgangers tot vandaag zich permitteren de Koerden te onderdrukken, met alle gevolgen van dien. Sinds het ontstaan van de Turkse republiek zijn naar alle waarschijnlijkheid miljoenen Koerden gedood en gedeporteerd. Daarvoor was het niet beter. Het zit blijkbaar in de genen om het terecht te vinden dat je andere volkeren afmaakt.
Daarin staan de Turken niet alleen. Op woensdag 24-4-1974 bombarderen de Iraakse vliegtuigen de gebouwen waar de Koerdische studenten en scholieren als leslokalen gebruikten. Ze doden honderden studenten, leerlingen en docenten. De Koerden waren in opstand gekomen tegen het regime van Saddam na vier jaar van staakt-het-vuren en hadden van de Koerdische stad Qala-Dize de universiteit stad gemaakt. De genocide van Saddam op Koerden, die toen begon en nog steeds door niemand erkent, werd gesteund toen door de hele (progressieve) wereld. Ja, er kwamen communisten uit de hele wereld, zelfs uit Saudi-Arabië en India om tegen de Koerden te vechten. Het leek of de Koerden geen mensen waren maar kakkerlakken die uitgeroeid moesten worden. Turkije vond de daden van Saddam prachtig want hij was een Arabier die de Turkse doelen diende, het elimineren van Koerden.
Sinds jaren negentig doen de Turken zaken met Koerden in zuid Koerdistan dat officiel een onderdeel van Irak is. De Turkse economie groeide enorm mede door de handel, export en de rest met de autonome Zuid Koerdistan. Maar de Turken, diezelfde Turken, lieten ISIS hun gang gaan, zelfs hebben ze geholpen, om diezelfde Koerden een kopje kleiner te maken. Dat vinden ze geen onrecht.
Nee, de democratisch gekozen Turkse autoriteiten vinden dat gerechtvaardigd. En blijkbaar vindt de meerderheid in Turkije dat ook...

Op het ontbijtnieuws wordt vertelt dat een rel is ontstaan over een filmpje van een klein aapje. Het filmpje wordt vertoont. Een piepklein baby aapje laat zich opmaken. Ze zit relaxed met de ogen dicht. Een hand met een pen tekent de lijnen rond de oogjes. Ook de lippen van het aapje worden geverfd. Ik zie geen enkel verzet of gebaar dat het aapje niet wil opgemaakt worden. Ik begrijp dan niet de ophef van de dierenvrienden die dat als dierenmishandeling zien en zich er kwaad over maken. Dat mensen veel tijd hebben om in verzet te komen tegen het opmaken van een aapje dat blijkbaar leuk vindt, begrijp ik niet. Hebben die mensen niets anders te doen of is het een vlucht om zich niet te ergeren aan de grote menselijke drama's die zich elke moment van de dag afspelen? Wie zijn eigenlijk die mensen die tijd en woede insteken in het opmaken van een aapje? Ik wil ze niet kennen. Die mensen hoeven blijkbaar zich niet te haasten, zich suf te fietsen om de trein te pakken. Ze hoeven blijkbaar niet te werken.
In de volle trein is iedereen in zichzelf gekeerd. Niemand trekt zich iets van iemand behalve als iemand wil zitten op een plek waar de tas van een ander nonchalant ligt. Mijn zweet en ik doen de rits van de jas uit. Ik kan zelfs mijn jas niet uit doen. Naast me, in de stilte coupe, zit een meneer met zijn laptop te werken. Hij heeft een grote zwarte koptelefoon op en ik hoor de zware muziek. Tegenover me zitten twee vrouwen die zich verdiepen in hun papieren. Er staan mensen in de gang. Door de drukte heen zie ik een vrouw op leeftijd die zich aan het opmaken is. Ik denk:'hé dit heb ik toch net op het nieuws gezien?' Werkelijk, de vrouw die zeventig lijkt (moeilijk de leeftijd van de mensen te schatten) zit relaxed zich in die drukte op te maken. Het lijkt alsof die vrouw had dat filmpje van het aapje geplaatst. Sterker nog ze lijk op dat aapje. Een grijs-blond vrouwtje. Ze moet wel naar haar werk gaan, in de spits. Anders wat gaat ze doen. In dat geval is ze dan jonger dan hoe ze eruit ziet. Op het moment dat ze klaar is met zich opmaken en haar bril opzet komt een grote man voor haar stoel, in het gangpad, te staan en ik kan haar niet meer zien.
De warmte en het gesnuit (niet snuiten om snot in een zakdoekje te doen zoals ik doe) ophalen en weer ophalen werkt monotoon. En elke van dat soort geluiden werkt op de zenuwen. Het snot gaat dan een spelletje spelen en laat zich naar beneden glijden. En als vele mensen dat doen wordt een muziekje dat me afleidt van de muziek die uit de koptelefoon van de man naast me komt.
Gelukkig gaat de trein sneller rijden, althans dat denk ik omdat ik dat hoop. Ik probeer me niet te ergeren. Moeilijk, zeker nu een paar mensen beginnen te hoesten en hun slijm uitdagen, wakker maken.

De hoge frequentie waarmee de rampen met vluchtelingen in de Middellandse zee plaats vinden en de massale verdrinkingen zijn aan niemand zo maar voorbij gegaan. Het zijn rampen die zich zullen blijven herhalen, wat er ook gebeurt. Het probleem van politieke, economische en avonturieren die vluchten is eeuwig en zal eeuwig blijven. Misschien kunnen de autoriteiten iets doen aan het verhinderen van de vlucht, verbeteren van de veiligheid van de schepen en de opvang beter reguleren.
Dat de meningen van mensen uit Europa steeds zwart-wit, zwarter en witter, worden is ook niet een uitzonderlijk. Mensen zullen altijd medelijden en medeleven blijven houden met de medemens en er zijn mensen die alleen zichzelf zullen zien en de rest is ongewenst.
Er zijn een aantal partijen die die betrokken zijn bij het handhaven van de stroom vluchtelingen, altijd al.
De eerste partij is de vluchtelingen zelf. De vluchteling komt tot conclusie dat hij/zij moet het land verlaten. De oorzaak maakt niet uit of die politiek, economisch, religieus of persoonlijk is. Het gaat erom dat die mensen elders hun heil gaan zoeken. Hierdoor zijn ze misschien (meestal) slecht geïnformeerd. In ieder geval de informatie en de stimulans zijn niet zuiver. Denk hierbij aan de informatiegevers, aandrijvers en boodschappers die willen dat mensen gaan vluchten, voor welke reden dan ook. Zij hebben meestal profijt van het creëeren van die situatie, dat mensen gaan vluchten zo dat zij op een en andere manier het beter krijgen.
Deze informanten, boodschappers en aandrijvers hoeven niet persé bij de tweede partij te horen. De partij van de handelaars en smokkelaars. Deze partij heeft het meest profijt. Ze verdienen goudbergen. De mensen die bij deze partij behoren zijn hard, meedogenloos en je kunt ze gerust terroristen noemen. En dat is ook niet nieuw, dit is ook eeuwig. Denk hierbij aan de dealers, handelaren die eeuwen geleden de slaven gingen verkopen. Denk ook aan dictators als Saddam Hussein die voor politieke doeleinden infiltranten met de stroom vluchtelingen meestuurde. En denk aan ISIS die de touwtjes bijna in heel Libië nu in de handen heeft en haar terroristen naar Europa wil exporteren. Er is wel een verschil tussen slavenhandel van toen en de vluchtelingen van nu. De families van de slaven van toen kregen geld en hoefden zelf niet te betalen om als slaaf verkocht en getransporteerd te worden. De vluchtelingen van nu moeten alles wat ze hebben verkopen om die reis te wagen. Zij betalen te duur, met een grote kans, dat ze voor hun dood betalen om elders begraven te worden of in de bodem van de zee te komen liggen.
De derde partij zijn de autoriteiten van de ontvangende landen. Deze partij wordt ook benadeeld. Ze moet hulp bieden maar weet dat er grote problemen er van zullen komen. Ze leggen het schuldgevoel en menselijkheid in de ene kant van de schaalhelft en de gevaren en nadelen in de andere schaalhelft. En dan krijg je de huidige situatie waarin o.a. Nederland zit: handen in de haren.
De vierde partij dat zijn mensen die een mening willen geven. Deze partij is gesplitst in tweeën. Je hebt de voorstanders en tegenstanders. Sommigen, van beide kanten, gaan te ver.

De mens is slim, het slimste levende wezen op aarde. Ik heb het niet over de uitvinders van elektriciteit, vliegtuigen, atoombommen, afstandsbedieningen, astronauten enzovoort. Nee, die mensen waren domme kluizenaars en hebben niets van het leven gezien. Ze zijn waarschijnlijk depressief geraakt en kenden geen geluk in het leven. Misschien hebben ze nooit of nauwelijks seks gehad. Ik heb het ook niet over de uitvinders van de religies. Nee, ik zal mijn vingers niet aan uitzonderlijke mensen branden. Ik heb het over de massa. De massa is slim, erg slim. Ze geloven massaal in iets dat ze nooit gezien hebben en nooit zullen zien. Ze zijn bereid zich op te offeren voor die ene mysterieuze ding. En als ze bereid zijn zichzelf op te offeren dan is het nog makkelijker om anderen van de kant te maken, hoe meer hoe beter, zo denken ze.
De massa is ook zo slim om te ontdekken zich te moet planten, vermeerderen om eeuwig voort te leven. Om voort te leven moet je soms reizen, elders je heil gaan zoeken. Als het niet op normale manier gaat dan maar illegaal. Je gaat naar een smokkelaar, je geeft hem je spaargeld, of het anders verworven geld en je huurt een klein plekje in een boot. Je betaalt een gigantisch bedrag. Zelfs de duurste vliegmaatschappijen vragen niet zo veel geld voor een stoel in de eerste class. Dan word je gepropt in de beneden ruimte. Door de golven raak je in de war. Je probeert een trede hoger te komen maar daar zijn mensen die meer hebben betaald. De golven zijn hoog en de zee, de god van de zee, vraagt om offers. Er worden, sinds mensenheugenis, offers aan de zee gebracht. Na het gooien van mensen overboord wordt de zee rustig en je komt aan. Soms raakt de zee niet rustig omdat hij te weinig offers krijgt en laat de boot naar de bodem trekken. Maar je overleeft het.
In het nieuwe land ontdek je dat je de slimste bent, je krijgt een toelating, geld en hoeft niet te werken. Soms ben je nonchalant en je gaat overdrijven. Dat is namelijk ook slimmigheid maar soms werkt dat niet bij een paar dommeriken. En die geven je een nieuwe naam, namelijk illegaal. Dat is avontuur en je houdt van avonturen. Je vertrekt niet en je laat de politici ruzie maken over jou. De ene wil je in het zonnetje zetten met de drie B's en de andere wil zich maar tot twee B's beperken.
In alle gevallen kom je beter uit dan de passagiers die geld hadden betaald voor een ritje Barcelona Düsseldorf met een depressieve copiloot die door zijn vriendin de deur uit was gezet. En je zult beter af zijn dan de toekomstige passagiers van Turkish Airlines. Want die vliegmaatschappij gaat haar piloten blijkbaar dwingen te trouwen zodat ze niet depressief mogen raken als die Duitse copiloot. De Turkse vliegmaatschappij had blijkbaar het nieuws niet goed begrijpen omdat het niet in het Turks nagesynchroniseerd was. Of misschien gaan ze van uit dat: wanneer een piloot trouwt dat die niet depressief raakt.
Dat is lachen...

Een vrolijke ochtend is geen garantie voor de rest van een vrolijke dag. De krachtige ochtendzon kan even later gesluierd worden. Wij, als mensen, zijn een deel van de natuur en de natuurwetten zijn op ons van toepassing. Onze psyche is ook een soort weerspiegeling van de psyche van de natuur en de (heftige) wisselingen ervan. De natuur en de mens is eeuwig onveranderlijk, onveranderlijk in die constante veranderingen die zij ondergaan. 

Dat ik filosofisch begin wil niet zeggen dat ik geen zwak zou hebben voor platheid, voor het aardse. Alles zit in ons al en wordt, met verschillende maten, geprikkeld. We kunnen spreken over oorzaak en gevolg. 

Vroeg in de ochtend dacht ik aan mensen die op hun verjaardag komen te overlijden of op hun geboortedag zelfmoord plegen. Ik moest aan Anil Ramdas (16-2-1958 - 16-2-2012) denken die op zijn verjaardag zich van het leven beroofde. Ik wilde er iets over schrijven. Maar toen ik naar het nieuws keek en een item zag over de medewerkers die bagages in vliegtuigen laden en lossen en spullen stelen moest ik aan de man denken die ik gisteren overschreef, de man die in de ruimte van het vliegtuig, tussen de koffer, in slaap was gevallen waardoor de piloot een noodlanding moest maken. Met verborgen videocamera's werden de vliegtuigbagagemedewerkers gefilmd hoe ze stelen. En dat is levensgevaarlijk. Ze kunnen zich ontwikkelen tot terroristen of handlangers van terroristen of van drugsdealers door eventueel explosieven of drugs in de koffers plaatsten. 

Terwijl ik met die gedachten bezig was kwam het nieuws binnen dat een Airbus 320 van Asiana Airlines in Hiroshima, Japan, plotseling van de landingsbaan afschoot, paniek en gewonden veroorzaakte. Ik dacht aan de passagiers die waarschijnlijk net hadden geapplaudisseerd voor de mooie landing en sommige ongeduldigen zich, te vroeg, los hadden gemaakt om op te staan toen het vliegtuig een ruk naar links nam. 

'Niet te vroeg juichen' is niet zo maar een gezegde geworden.