22. feb, 2014

Is de pedofiel Benno L gezegend?

Benno L., de pedofiel, die tientallen kinderen seksueel heeft misbruikt mag van geluk spreken dat hij een Nederlander is, dat hij in Nederland woont. De burgemeester van Leiden biedt hem niet alleen een huis om er in te wonen maar zet zelfs zijn toekomst als burgemeester op het spel voor de geliefde Benno L. Er is een speciale site voor de pedofiel gemaakt om hem te verwelkomen waar hij maar wilt. Er zijn vrijwilligers die hem willen begeleiden. Ook leden van verschillende kerken in Leiden gaan de zedendelinquent begeleiden bij elke stap die hij buiten zet. Bij de kerken zou hij zich misschien in een goed gezelschap bevinden. Kerkleiders begrijpen zijn probleem, als pedofiel, die kinderen adoreert, op de schoot neemt en hen penetreert. Daar hebben ze veel ervaringen opgedaan. 

Ja, Benno, je boft oude jongen. Je bent beroemd, geliefd en je zult genieten. Straks zul je zelfs fanmail krijgen van kinderen. Ja, want je doet het niet onder of minder dan Dutroux. Als hij heel veel fanmail krijgt waarom jij niet. Je hebt tenminste de kinderen niet lang vastgehouden. Je hebt ze niet verhongerd en je hebt ze, zoals we weten, niet vermoord. Je bent erg lief voor ze. Het punt is dat je ze niet alleen lief hebt maar je begeert ze. Je kunt met je handen niet van ze af blijven. Niet alleen met je handen en je mond maar ook met je geslachtsorganen. Wees blij Benno dat je in Nederland bent. Ach, dat er mensen zijn die protesteren tegen jou komst in hun buurt omdat ze bang zijn voor hun kinderen moet je niet serieus nemen. We hebben een rechtsstaat die mensen als jou de mogelijkheid geven verder te leven, zoals ze willen. Dat bepaalde kinderen van je handelingen trauma hebben opgelopen en voor de rest van hun leven beschadigd blijven is niet belangrijk. Er zijn in Nederland genoeg instantie die hen kunnen helpen over hun trauma heen te groeien. In Nederland denkt men niet over een definitieve oplossing om jou van jouw ziekte te helpen. Men acht het recht van het individu hoger dan het bestrijden van welke ziekte dan ook. Men denkt niet om bepaalde maatregelen te nemen. Maatregelen die de kinderen van je liefde en begeerte behoeden. Nee, jouw liefde en begeerte voor andermans kinderen is blijkbaar heilig daarom wil niemand jou castreren. Dat zou in de ogen van bepaalde mensen rechtvaardig zijn en een echte bescherming van kindermisbruik betekenen. Die maatregel zou je zelf en velen met je in Nederland barbaars vinden.
Wees blij Meno dat je niet in een land als Iran of Pakistan leeft. In zulke landen zou je aan de galg opgehangen worden, niet met een touw aan je nek maar aan je pik. 
Ondanks het feit dat ik weet dat het een ziekte is, een chronische ziekte, waardoor je van kinderen niet af kunt blijven vind ik dat die ongeneselijke ziekte met wortel en al verwijderd worden. Natuurlijk weet ik dat je ook moeite met je ziekte hebt, maar daarom juist. Of ga ik met mijn suggestie tegen het goddelijke in? Dat god je zo geschapen heeft, dat je niets anders kunt doen behalve kinderen misbruiken. Dat niets zonder de wil van God kan gebeuren. 
Wees blij met de aandacht die je krijgt. Er zijn mensen die van jouw situatie werk creëeren. Dat pakt goed uit, zeker in deze tijd van de crises. En als je, ondanks al die begeleidingen, slachtoffers gaat maken kunnen we in Nederland, na een beetje etteren en klagen, mooi werk creëeren voor de therapeuten, doktoren, journalisten en de hele maatschappij. 
Ga zo door Benno L., gefeliciteerd! Jij bent blijkbaar gezegend. 

 

21. feb, 2014

Kadafi en Oecraine

Kadafi, de vermoorde Libische dictator die 42 jaar (van 1969 tot 2011) met ijzeren hand regeerde was anderhalf uur op tv te zien. 

In deze tijd waar de burgeroorlog zich van de Arabische landen naar Europa uitbreidt en Oekraïne heftig bloedt was een terugblik in het leven en de daden van Kadafi een bevestiging van de vergankelijkheid van de mens maar tegelijk een bewijs dat de mens eeuwig het goede en het kwade in zich heeft. Dat aan het leven van iedereen, hoe machtig hij ook is, een einde zal komen. Geen mens mag zich als god wanen. En Kadafi dacht in zijn hart dat hij een God was, een god die zich alles kon permitteren. 
In de geschiedenis van filosofie wordt betwijfelt of de mens veranderlijk is. Ik ga hier die vraag niet proberen te beantwoorden maar op basis van die documentaire kan ik wel zeggen dat Kadafi, als mens, was veranderd. En je zag die veranderingen in zijn lichaam zich uiten. Niet alleen de uiterlijk maar je zag zijn innerlijk veranderen. Steeds slechter en lelijker. 
Als een jonge officier pleeg hij een coup in 1969. Hij had ambities, veel ambities. Hij wilde de arme bedoeïen staat Libië laat ontwikkelen en rijk maken. In begin jaren zestig zag hij ook als een aimabele man, begaan met het lot van zijn volk en vurig wilde hij de armoede bestrijden. Hij werd rijk, machtiger en machtiger. En de macht maakt de mens blind. Hij had idealen, verkeerde idealen, die op haat en wraak gestoeld waren. Hij wilde van een Libische ezel een gloed moderne Mercedes maken. Het is goed dat je er in gelooft maar je moet realistisch blijven. Met de kennis en kunde van het onontwikkelde Libische volk kon hij dat niet in een modern volk toveren. De ontwikkelingen hebben tijd nodig. Die ontwikkelingen komen niet, zoals hij dacht, door het uitroeien van de kamelen in Libië. Ja, dat probeerde hij werkelijk uit te voeren. Onder het invloed van de gedachte van de Chinese Mau trachtte hij de kamelen uit Libië te roeien. Dat is namelijk niet gelukt. En je ziet meteen de andere kant van hem dat hij, wanneer hij op staatsbezoek ging hij bedoeïenen tent en kamelen mee nam, in het vliegtuig. En daar in Amerika, Rusland en elders liet hij die neer zetten. Ja, want hij was in zijn optiek een God en god kan zich van alles permitteren. 
Hij kon zich permitteren jonge jongens en jonge meisjes seksueel te misbruiken en vervolgens te vermoorden. Kadafi deed van alles, vechten tegen Amerika en het westen, vechten tegen de Arabieren en de Afrikanen. Hij wilde de baas over de wereld worden. Hij probeerde eerst over de Arabische landen toen dat niet lukte en hij belachelijk werd gemaakt probeerde hij Africa te veroveren, via het geloof. Ja, hij misbruikte de islam voor zijn satanische verlangen naar meer macht. Hij liet vliegtuigen met onschuldige mensen uit de lucht halen. En ondanks alles, ondanks al zijn misdaden omarmde de wereldleiders hem. De Russische president, de Amerikaanse, de Britse, de Franse, Italiaanse etc...hebben hem omarmd. Ze schudden de hand van en omhelsden de man die tot aan zijn oren in het bloed van vele volken stond.
Je ziet dat geld, de olie en de macht de wereld bestuurt. Je krijgt zin je rug te keren naar alles wat politiek is, alles wat in de naam van religiën wordt gedaan. Maar je bent machteloos. 
Kadafi is nu verleden tijd maar de misdaden in zijn land gaan verder, nog dieper dan toen hij nog aan de macht was. En nu Oekraïne, de democratische Oekraïne. En wat straks?  
19. feb, 2014

Friesstan!

Niet het charisma, niet de training en zelfs niet de spieren bepalen dat je wint. Het vuur, de goddelijke verlangens en het smachten naar overwinning op weg naar de vrijheid zijn bepalend. Het zijn de stimulerende drugs van je geest. En dat maakte het verschil tussen Bergsma en Kramer op de race van de 10km schaatsen in Sochi. Had niemand verwacht dat Sven Kramer zou verliezen of had niemand verwacht dat Jorrit Bergsma zou winnen?

Deze twee vragen verschillen van elkaar maar weer aan elkaar verbonden zijn. Het houdt in dat je geloof in Kramer hebt en wanneer die deelneemt aan de race hij zeker de winnaar is. Maar het impliciet ook dat men, misschien onbewust, wilde niet dat Bergsma wint. Heel Nederland ging ervan uit dat Sven zal winnen. Heel Nederland was gefixeerd op Sven en Jorrit was ach, een deelnemer. Maar nu Jorrit heeft overtuigend gewonnen juicht Nederland niet zo luid als wanneer Sven had gewonnen. Heel Nederland wilde dat Kramer zijn revange had gehad voor zijn diskwalificatie van vier jaar geleden en Heel Nederland leefde met hem mee. Het lijkt of Jorrit en Sven twee verschillende landen vertegenwoordigen. Nee, beide vertegenwoordigen Nederland. Beide komen uit Friesland. Beide willen winnen. En ik geloof dat Jorrit net zo vurig (misschien nog vuriger) is zijn wens en streven om te winnen. En hij had het voordeel dat niemand rekening hield met zijn overwinning, bijna niemand. Niemand wilde behalve zijn couche, zijn ouders en zijn Amerikaanse vriendin dat hij won. Misschien Bob de Jong ook, Bob die als derde eindigde. Jorrit kon zich, na zijn overwinning, geen houding geven. Kramer feliciteerde hem. Voor dat gebaar waren alle commentatoren lyrisch, dat zo'n gebaar bij een grote sportman hoort, bij Kramer. Het is toch normaal dat elke sportman sportief zijn overwinning en zijn verlies moet zien. Beide horen bij de sport. De lichaamstaal van Bergsma was van iemand die het niet echt prettig fond dat Kramer hem feliciteerde. Dat was duidelijk te zien hoe hij De Jong omhelsde en Kramer niet echt. 
Toen ik vanmorgen las dat Jorrit vier jaar geleden een kazach's paspoort had gevraagd en gekregen begrijp ik meer van zijn verlangen en zijn kracht. Ondanks het feit dat hij niet zo mooi en charismatisch is als Sven is hij een winnaar, een planner om te winnen. Dat de concurrentie op de ijsbaan in Nederland moordend is heeft hem waarschijnlijk, ook mede door zijn niet-charisma, waarvan hij blijkbaar bewust van was er toe dreef om voor Kazachstan te treden. Misschien liggen Kazachstan en Friesland, in de ogen van Jorrit, dichterbij elkaar dan Friesland en Nederland. In ieder geval de overwinning bracht Bergsma charisma. Of het nu een Kazachse of Friese charisma is maakt niet uit. Het is het charisma van de vrijheid. Hij was bevrijd om de schaduw te zijn van een ander. Hij vindt nu zich het licht dat schaduwen werpt of mensen in die schaduw willen of niet maakt hem niets uit. En daarvoor had hij ook die wanhoopspoging gedaan om Kazach te worden, puur om te winnen en uit de schaduw te komen. 
Misschien kan hij de allochtonen cursussen geven hoe zij uit de schaduw kunnen komen van de autochtonen. 
16. feb, 2014

Miami Mega Jail is anders dan Nederlandse gevangenissen

In de beruchte Miami Mega Jail heeft Louis Theroux een programma gedraaid. Het programma werd op de Valentijnsdag, 14-2-14 uitgezonden. Niet bewust. Elke vrijdag wordt zijn programma uitgezonden en die ene vrijdag was toevallig Valentijnsdag. Een dag waar ik zelf niet in geloof. Als je iemand lief hebt houd je hem of haar in je hart en kan je elke dag een Valentijnsdag van maken. Dat is ter zijde.

In het programma maak je kennis met de gigantische gevangenis en de inhoud daarvan. In die gevangenis zitten zware criminelen vast. Natuurlijk zijn bepaalde kamers waarin slechts een gevangene vastzit maar dat is een soort isoleercel en is zeer tijdelijk. In de gevangeniskamers zitten meerde gevangen, tussen 8 en 23. Er is haast geen privacy. En daar geloven ze niet in privacy. Je begaat een misdaad, je wordt gestraft en je krijgt geen privacy in de gevangenis. Maar dat is niet alles. De mannen die in die kamers gepropt worden zijn zware en grote jongens, letterlijk en figuurlijk. Gevoelens als medelijden, menselijkheid, rechtvaardigheid, schaamte en nog meer van die (voor de gewone mensen) gewone woorden zeggen hen helemaal niets. In die gevangeniskamers heerst de wet van de sterkste. De wet van territorium afbakening geldt daar erg sterk. Een nieuweling krijgt bijna altijd op de eerste dag een pakslaag. In ieder geval een poging daar toe. Als hij sterker is en macht uitstraalt dan hebben die jongens een neus voor. Soort kent soort. Ze hadden het over een nieuweling die door hen geslagen was. Waarom, vroeg Louis. Het antwoord was dat hij een verklikker was. En een verklikker moest gestraft worden en zelfs hebben ze er geen spijt van als hij bezweert. Later interviewde Louis de slachtoffer, die nieuweling. Hij was behoorlijk onder handen genomen en beweerde dat hun beweringen flauwekul is. Hij was een nieuweling en had nog geen contact met niemand hoe kan hij iemand verklikken die niet kent. 
Louis en zijn cameraploeg durfden zichzelf niet tussen de gevangen te begeven, niet in die kamers. En diegene die meer misdaden op zijn naam hadden leken het meest vriendelijke, charmante en ontspannen personen te zijn. Ze praatten heel normaal alsof het doden, verkrachten en verminken de normaalste zaken van de wereld. Ze maakten er bij grappen. De vrouwelijke cipiers die de cameraploeg begeleidden vond het vervelend en respectloos als ze er langs de kamers liepen dat die zware jongens meteen aan het masturberen gingen. Maar die jongens zeiden dat ze er niets aan konden doen omdat ze al heel lang geen vrouw gezien hadden en als ze een glimp van een vrouw zagen, waren die de cipiers, en die wekten de seksgevoelens bij hen. Er was zelfs een iemand die de kampioen was in het zich aftrekken. Hij was de meeste tijd met zichzelf bezig. 
In de Nederlandse gevangenissen zit volgens mij steeds een persoon in een kamer en die kamer heeft een eigen badkamer, toilet, tv en zelfs internet aansluiting. Het is een soort gratis hotel. Dat de regering nu nadenkt over om de de kosten van het verblijf in de gevangenis op de gevangene te halen is nog niet in werking. Ik had ooit ook gehoord dat er aan gewerkt om meer gevangenen in een kamer vast te zetten.
Na afloop van het programma dacht ik terug aan de tv-filmopnames uit 1985 toen ik een rol speelde in de tv-film 'Zondag weet je alles'. Die film werd gedraaid in de Bijlmerbajes in Amsterdam en ik speelde een gedetineerde die moest ontsnappen. Inderdaad de gevangeniskamers hadden alle "luxe". Zelfs het uitzicht was mooi. In die scène waarin ik de muur moest klimmen en van de hoge muur moest springen viel niet mee, ondanks dat er luchtmatrassen lagen waarop ik terecht zou komen. Blijkbaar was ik slecht gecast voor een rol die ik niet waar kon maken. 

 

15. feb, 2014

Liefdevol naar leegte verlangen

Het is zo fijn om te zien hoe de mensen met elkaar omgaan, liefdevol. Op de aardbol is geen enkel raar wolkje aan de lucht, wat het gedrag van de mens betreft. Alleen maar liefde voor elkaar. Liefde in allerlei vormen, de dodelijke liefde. Er is helemaal geen sprake dat mensen zich aan elkaar irriteren. Mensen houden van elkaar en geven elkaar alle ruimte. De wereld leeft in een geweldige harmonie. Wij zijn zo vergevensgezind en ruimhartig zijn dat het leven bijna saai begint te worden. De woorden stress, agressie, haat en geweld bestaan allang niet meer in de woordenboeken. Deze woorden werden overbodig. 

Als de krantenbezorger twee uur later dan normaal de krant pas bezorgt raak je helemaal niet geïrriteerd. Je loopt niet heen en weer en wacht ook niet. Je heb alle begrip dat de bezorger eerst moet gaan uitslapen en dan de krant komt bezorgen. Relax. Ach, de krant is geen kop koffie die koud wordt. Als je toevallig bij de deur staat als de bezorger ontspannen probeert de krant in je deur te steken doe je de deur open en kijk je in zijn uitgeslapen gezicht en zeg je:'Goedemorgen, fijn dat u er bent. Kop koffie misschien? U hoeft u niet te haasten hoor.' De krantenbezorger kijkt je vriendelijk aan en wenst je veel leesplezier. 
'We voelen hier in Homs een leegte' is de grote kop die de krant versiert. Dat zegt de Nederlandse Pater die als 50 jaar in Syrië woont. Ja, je begrijpt hem heel goed. Van de 60.000 christenen verblijven nu maar 23. De rest is vertrokken. Ze zijn allemaal met vakantie gegaan, het grootste deel is naar de Winterspelen gegaan om van de sport te genieten. Ze zijn allemaal op de kosten van de Syrische president gegaan. De president die van zijn volk houdt zorgt dat ze naar de plek gaan waar ze er naar verlangen. De president kan er niets aan doen wanneer mensen het leuk vinden, liefdevol, met grote overtuiging en overgave elkaar naar de hemel het paradijs te sturen.
Verder lees je dat Christenen in het Centraal Afrikaans Republiek de moslims liefde vol begeleiden richting het noorden waar ze het beter zouden hebben. Je ogen raken vol van begrip. Deze liefdevolle daden zijn het gevolg van dat de moslims daar de christenen ook met heel veel liefde hebben behandeld. 
Als je verder leest zie dat we in Nederland ook een enorme behoefte hebben aan die leegte. Want in Nederland beginnen we ook met enorm veel liefde naar elkaar te kijken en wensen elkaar de allerliefste dingen toe. De Marokkaanse vrouw die in Rotterdam een wijnzaak wilde openen kreeg alle begrip van alle bevolkingsgroepen. Donaties voor haar op die zaak te laten slagen waren hartverwarmend. Ook Roelien Dekker uit Wijhe stuitte op een enorme liefdevolle begrip van het volk in Nederland. Ze kreeg bloemen en al het lof voor haar opmerking over de koning en de koningin die een beetje stijfjes naar de sporters stonden te zwaaien. Ze schreef dat onze jonge koning en onze mooie koningin moeten juichen, sportkleding aantrekken als de sporters zelf. En het aller mooiste was dat het koningspaar dat ene geluid nodig had en haar gehoorzaamde. Alle lof voor de mens van deze tijd. Ja, het is namelijk nu de tijd van de leegte. Verlangen naar de leegte zit er in!

 

NieuwerOverzichtOuder