Waarom werd Louis van Gaal anders geïnterviewd door Janine Abbring
Louis van Gaal, als Zomergast, trekt aandacht, veel aandacht van de media. Terecht! De reacties, artikelen en columns variëren tussen lof aan Louis, kritiek op Zomergasten interviewster Janine Abbring en het omgekeerde. Ik was van mening een column over de uitzending te schrijven maar toen ik naar NRC, AD, de Telegraaf, het Parool en de Volkskrant keek dacht ik: ‘Tja, wie gaat mijn column lezen. Wat kan ik er aan toevoegen.’
Toch ga ik een poging wagen voor mijn misschien beperkte en trouwe lezers.
Ik zag Louis als een man die wist waarom hij daar, bij dat programma zat, het programma dat al decennia gezien wordt als de meest intelligente programma. Louis wist wat hij wilde vertellen en was voorbereid tot op het puntje. Hij was kalm, vast beraden geen show van te maken maar een indrukwekkend verhaal, namelijk zijn eigenleven. Hij was zelfverzekerd. Hij was heel anders dan bij de persconferenties die we kennen. De persconferenties waarmee hij berucht en beroemd werd.
Bij Zomergasten programma luisterde hij naar de vragen van Janine, gaf haar af en toe een compliment en hij wilde graag zijn hele verhaal vertellen. Hij wilde vertellen wie hij eigenlijk is, als kind die te vroeg zijn vader verloor, als een echtgenoot die te vroeg zijn geliefde vrouw verloor, als vader die twee tieners dochters moest naar een veilige haven brengen zonder zijn vrouw en met een baan dat alles van je opeist maar ook als voetballer, coach en denker. Ja, ik zag een man die wilde vertellen over zijn leermomenten, levenservaringen en hoe hij zich van een mens tot denker ontwikkelde. Hij begon niet zomaar met het het noodlottige scène uit Titanic, dat je als individu zonder enkele invloed geboren wordt en doodgaat. Dat je een periode hebt op te leven in die periode, hoe kort of lang, het moet zien te maken. Je eigen regisseur zijn maar dan als je geen systeem hebt kan het verkeerd gaan. En omdat hij voor een spot had gekozen die weliswaar uit individuen bestaat maar als die individuen niet als team optreden kunnen ze geen succes boeken. Hij wilde vertellen over de samenhang die van een mens de totale mens maakt. Daarin werd hij af en toe gehinderd. Ik had dan graag de Janine, van vorige week, gezien. Ik had graag de Janine gezien die zoveel geduld had met de provocerende en uitdagende stiltes van mevrouw Vrede, in het programma van vorige week. Als iemand die stiltes achter elkaar had gemonteerd hadden we ruim een uur aan stiltes, de stiltes van twee vrouwen die naar elkaar keken en vals deden. Ik heb een betrokken Janine gezien die heel veel informatie over het leven en het gezin van Louis had verzameld maar die informatie werkte soms in haar nadeel en ook van de kijker. Ze leek soms alsof Louis een stotteraar was en zij zijn woorden snel uit zijn mond wilde trekken door voor hem de woorden in te vullen. Dat moet je nooit doen, dat is beledigend. Toch bleef Louis rustig en beheerst, hij maakte zelfs een grap, een grap die op een flirt leek. Hij zei dat hij op brunettes viel, brunettes die op haar (Janine) leken.
Waarom Janine Louis van Gaal anders interviewde, hem steeds onderbrak of invulde terwijl hij een boeiend verhaal aan het vertellen was, weet ze misschien zelf niet. Ze was zenuwachtig en had haast. Als zij geduld had om Louis te laten vertellen over zijn verschillende persoonlijke benaderingen met spelers zoals Robin van Persie en Dirk Kuyt hadden we misschien een briljant iets gehoord en iets van zijn methode gekend van zijn persoonlijke benaderingen. Misschien kwamen we meer te weten over hoe werkt de geest van een individu en welke methode kan toepassen om in een team te draaien dat volgens een systeem moet werken. Want hij had eerder over Bryan Roy, een uitstekende speler die door de media verafgood werd maar door van Gaal weggestuurd omdat die niet in het systeem wilde passen.
Als Janine hem dat had laten vertellen misschien hadden we ook geweten waarom we een andere Janine hadden gezien toen ze Vrede interviewde dan de Janine die tegenover van Gaal zat.