23. dec, 2013

De Koerden zullen de Turken verenigen

"Zij die de dief niet zien maar achter degenen aangaan die de dief proberen te pakken - moge Allah vuur in hun huizen brengen." Dat is een citaat uit een preek van de invloedrijke Turkse prediker Fethullah Gulen, die in Amerika woont. De uitsprak was naar aanleiding van de zuiveringen binnen het Turkse politieapparaat. Die uitspraak is primitief en kan tot de uitspraken uit de middeleeuwen gerekend worden. Toch is, hij voor nu, perfect van timing en snijdt hout. 
Het is de Turkse premier, de ex goede vriend van Gulen, die de opdracht aan de politie gaf om de genten te arresteren die de fraudeurs hadden gearresteerd. De fraudeurs waaronder de zonen van drie ministers in het kabinet van Erdogan.
Het citaat is een bom, een giftige bom die in de ziel van de gelovigen en de aanhangers van Gulen explodeerde. Dat weet Erdogan heel goed en hij weet dat hij nu echt te maken heeft met een vijand van formaat. Een vijand die niets vreest. Deze "islamitische" vijand is inderdaad van een andere kaliber en een andere soort dan al die linkse, democratische en seculiere vijanden van Erdogan. Deze vijand is een atoombom vergelijken met andere rivalen en vijanden van Erdogan en daarom is hij bevreesd en is van mening dat zijn regering een slachtoffer is. Ja, de onbuigzame Erdogan, de machtige Erdogan spreekt nu met een andere tong. Hij zit nu tussen twee vuren. Dat er een corruptie binnen zijn partij plaatsvind, vind hij onacceptabel. Maar wist hij niet dat de zonen van zijn ministers zich schuldig hadden gemaakt, aan corruptie en omkoping? 
In mijn cultuur is een gezegde die luidt: 'de wurm die aan de boom vreet en tot zijn dood leidt komt uit dezelfde boom". Natuurlijk kan die uitspraak ook tot middeleeuwen gerekend worden maar wat ik er mee wil zeggen is dat Turkije dreigt in dezelfde moerassen te geraken als Irak en Syrië. De religieuze oorlogen zijn het gevaarlijkst en meest meedogenloos.
De bloeiende Turkse economie van de afgelopen jaren zal tot stop gezet worden. Nu beginnen die tekenen zich zichtbaar te maken in het dalen van de waarde van de Turkse lira. 
De vraag is wat gaan de Koerden doen? Je zou denken dat is wel een goede gelegenheid om er profijt van de situatie te krijgen maar ik ben bang dat ze weer geslachtofferd zullen worden. Want de Turkse broeders die tegen elkaar vechten zullen eens worden over het bestrijden van de Koerden. Dat is altijd al geweest, sinds mensenheugenis!
Ja, de Koerden zullen de Turken weer gaan verenigen! 

 

22. dec, 2013

Morsi wil de nieuwe Mandela worden

Zou Morsi de zondagen saai vinden? Op zondag krijgt hij geen Nederlandse kranten waaraan hij gewend is geraakt. Hij is gewend geraakt aan de contrasten en de tolerantie van de Nederlanders. Het saaie zondagse leven van de gevangenis, zonder kranten, probeert hij via het internet een kleur te geven. Op zondag mag hij een paar uur op het internet surfen. Het eerste wat hij doet is op Google zijn naam tikken en kijken of er nieuwe artikelen of filmpjes over hem te vinden zijn. Je moet dit niet meteen als narcisme zien of interpreteren. Natuurlijk is Morsi ook een mens en hij wil weten wat de wereld van hem dacht en denkt. Het is ook logisch dat hij eerst opzoek gaat naar zichzelf, gezien door andermans ogen. En de filmpje over hem zijn oneindig. Als hij weer de programma's van de Basem Yousof ziet komt eerst een zucht uit zijn tenen en hij krijgt spijt dat hij die man niet liet gevangen nemen of ombrengen. Dat gevoel was in het begin erg sterk omdat die tv presentator hem belachelijk maakte. Maar nu hij elke zondag kijkt begint hij bijna verslaafd te raken aan die satire en lacht er hartelijk om. Dat verbaast Morsi zelf. Elke keer probeert hij door het bidden de satan te verdrijven maar zijn verweer wordt steeds zachter. Of je kunt het anders zien, dat zijn begeerte naar het vrouwelijk lichaam en zijn tolerantie meer ruimte krijgen. Hij begint zin te krijgen in de buikdanseres die dansen en zijn naam zingen. Hij raakt opgewonden er van en droomt van die danseressen. Een paar keer hebben de cipiers ontdekt dat hij vaker natte dromen heeft. Ze moeten alles controleren om te weten of zijn gedrag verandert.

Ze merken ook dat hij wat minder kijkt naar de islamitische speeches van de imams. Kortom Morsi begint in de ogen van de cipiers aan het veranderen in de goede richting. Maar wie weet of hij niet een spelletje speelt.
Morsi bestudeert ook zijn eigen speeches en leert ervan voor het geval dat hij ooit terug zou keren. Hij is er zeker van dat hij ooit terug gaat keren. Hij ziet zichzelf als de Egyptische Mandela. Niet alleen hij. Hij las dat zijn moslimbroeders die vergelijking hebben gemaakt. Maar hij is meer trots op dezelfde vergelijking die een Turkse krant had gemaakt, dat hij de nieuwe Mandela zou gaan worden. Het verbaasde hem dat hij leest dat de grootste demonstratie ooit voor hem was in Koerdistan gehouden. En deze hadden niet alleen zijn terugkeer naar de macht geëist, als president, maar hem ook hadden vergelijken met Mandela en de profeet. Dat vond hij vervelend. Hij wil niet dat Koerden voor hem demonstreren. Hij is bang dat Arabieren en moslims dat niet leuk vinden. 
Morsi heeft enorme spijt dat hij niet alles op alles had gezet om Mandela te ontmoeten. Hij was maar kort president en moest al die islamitische presidenten zien te ontmoeten, zijn agenda was vol.
21. dec, 2013

Morsi geeft Koerden de schuld van Turks conflict!

Ik wilde weten of Morsi met Turkije kon bellen en zo ja met wie. Omdat er geen contact meer mogelijk was hou ik het bij de voorstelling. Ik zie hem de Nederlandse krant weer van de cipier uitgereikt krijgen. Omdat de tijd in de cel tergend langzaam gaat raapt hij die van de grond en ongeïnteresseerd bladert hij er in.
Zijn stemming wordt meteen hersteld en hij krijgt spijt dat hij de Nederlandse kranten niet wilde lezen. Het eerste wat hem opvalt is een artikel met een foto van opgestapelde exemplaren van het islamitische heilige boek, de Koran. Zijn wenkbrauwen stijgen snel en spontaan en blijven omhooggetrokken. Hij raakt bijna geëmotioneerd van het feit dat stichting OntdekIslam 100.000 exemplaren van de Koran heeft besteld om die cadeau te geven. 
Zijn blijheid krijgt een bijval wanneer hij leest dat de ex-president van Georgië ontvlucht is en hij denkt: 'Allahzijdank! Ik ben niet de enige die afgezet wordt.' Die troost is van een korte duur. Wanneer hij de foto van de mooie vrouw van de Georgische ex-president ziet, de Nederlandse Sandra Roelofs, wordt hij jaloers en denkt dat wanneer hij een dergelijke mooie vrouw had zou hij niet gevlucht zijn, zeker niet zonder haar. En hij zegt tussen neus en lippen:'Wat een ezel'. Hij wilde zeggen wat een eikel maar wegens zijn geloof vindt hij het woord 'ezel' beter passen dan 'eikel'.
Wanneer de heer Morsi leest dat een Vreemdeling in een Nederlandse detentie overdag de cel uit mag, wordt hij kwaad op de Egyptische regering en hoopt dat hij maar een vreemdeling was in Nederland. Meteen krijgt hij spijt van die gedachte en bid een paar keer tot Allah om vergiffenis.
Morsi wil iets vinden in de krant over zijn (mislukte) contactpogingen met de Turkse kopstukken. Hij kan niets vinden. Dat vind hij een beetje vreemd want zijn ontmoetingen met Erdogan en vooral zijn minister van buitenlandse zaken stonden uitgebreid op Google en YouTube. Dat Egyptenaren hem van Turkse agent beschuldigen laat hem koud. Hij is wel teleurgesteld in die Turken, op wie hij een goede hoop had en er op rekende. Bij zijn laatste pogingen om ze te spreken werd hij gezegd dat ze niet bereikbaar zijn en dat ze in vergaderingen zitten om te zien hoe ze het dilemma van verscheurdheid kunnen afwenden.
Na al die mislukte pogingen die hij deed komt zijn vrouw op bezoek. Zij vertelt hem dat zij de vrouw van Erdogan had gesproken en die beweerd dat Erdogan bezworen heeft wraak te nemen op Gulen en zijn achterban. Dat Erdogan Gulen zo veel gewicht en waarde gaf terwijl die man met zijn dikke reed in Amerika zit. Hoe kun je een goede islamitische nationalistische Turk zijn en in Amerika blijven. Zijn vrouw durfde niet alles te vertellen of wat er in Turkije gaande was. Ze zei alleen dat Gulen boos op Erdogan was omdat die te mild is voor de Alewieten en de Koerden. Dat Erdogan en zijn vrouw feestelijk met Koerden gingen dansen was niet te verteren. Dat Erdogan de Koerden een tv station, in eigen taal, gaf ook niet. 
Morsi wist dat er conflicten tussen die twee vrienden, Erdogan en Gulen, door Koerden zou komen. Daarom wilde hij toen hij nog Egypte regeerde geen contacten met Koerden nemen, ook niet met de Koerdische moslimbroeders. 
Morsi vind het jammer dat het zo gaat in Turkije en dat de islam weer een deuk krijgt. Hij gelooft dat het allemaal de schuld is van de Saoedie-Arabië die namens de profeet spreken maar hard en Allahloos zijn. Dat ze niet alleen de oorzaak zijn van miljoenen Syrische slachtoffers maar verantwoordelijk zijn voor zijn afzetting als eerste islamitische president van Egypte. 
Wordt vervolgt...
20. dec, 2013

Morsi en Turkije

Tegen het einde van gistermiddag 19 december, toen ik op de wegenwacht stond te wachten, ging mijn telefoon af. Het was een geheimnummer en ik ging er vanuit dat de wegenwacht was. Ik nam op en hoorde een vermoeide mannenstem die in het Nederlands, met een zwaar accent, zei of hij met de juiste persoon verbonden was. Ik vroeg wie hij was. Hij zei niet direct wie hij was maar zei dat hij mijn column met de titel Morsi en Rutte had gelezen en hij aan de ene kant blij was omdat hij in de aandacht van het Nederlands publiek kwam maar aan de andere kan was hij een beetje teleurgesteld over mijn interpretatie van de foto van Onno Hoes. En hij zei dat hij elke dag, ondanks de ellende de Nederlandse krant doorneemt en dat ik inderdaad een goede indruk van zijn situatie gaf. Hij verzocht me met, een brok in zijn stem, om te blijven schrijven over zijn situatie. Dat ik alles uit mijn bolle hoofd verzon maakte hem niets uit. Ik zag de wagen van de wegenwacht arriveren en vroeg Morsi of ik hem later kon bellen. Hij zei dat hij me zou bellen en smeekte bijna om hem niet te vergeten. Ik hing op en voelde apenrots van meneer Morsi op mijn schouder zitten, als een onverzettelijke berg.
De wegenwacht concentreerde dat hij de auto naar een garage ging slepen. Ik zag hem mijn lieve auto klaar maken voor wegsleep. Terwijl hij bezig was kwamen flarden van mijn belevenissen naar boven. De vakanties naar zuid Frankrijk, naar Spanje, naar Italië en de rest van Europa. De ruzies van de kinderen op de achterbak. De angst en het klagen van mijn vrouw als ik te hard reed. De jarenlange ritten tussen Amsterdam en Den Daag. De kinderstoel, de bijrijder stoel en de plaats van Ozzy. Alles leek heel ver weg maar dwong zich in mijn binnenste. Herinneringen boorden zich diep alsof ze naar water groeven in een woestijn. De brok die de keel van Morsi even eerder liet trillen verplaatste zich in mijn keel. 
De wegenwacht zag het en bood me aan me thuis te brengen, na het afleveren van de auto bij de garage. 
Morsi's apenrots bleef op mijn rechter schouder drukken. Op mijn linkerschouder bleef, de Engels des doods die ziel van mijn auto omhoog wilde trekken, in mijn zenuwen prikken. 
En vroeg in de ochtend lag de krant op de deurmat. Ik wilde het oprapen maar de krant was zwaar, loodzwaar. Ik deed het licht aan om te kijken wat er aan de hand was, waarom de krant zo zwaar was. Ik schrok van het gezicht op de voorpagina, het gezicht van de moordenaar Siert Bruins. Hij is nu 92 jaar oud en hoorde gister dat hij tot levenslang veroordeeld werd. Ach, maar die man was al in 1949 ter dood veroordeeld. Hij weet weer hoe hij gaat ontsnappen.
Wat zou Morsi denken als hij vanmorgen vroeg ook de krant leest en het gezicht van de moordenaar die bijna zeventig jaar geleden een Nederlandse verzetsman doodde. 
Hij zou in ieder geval verbaasd zijn over de doorzettingsvermogen van de mensen die Bruins willen laten berechten en zal hopen dat de Egyptenaren die eigenschap niet moeten bezitten. Daarnaast zal hij nadenken, daar in de gevangenis heeft hij alle tijd voor, over zijn eigen daden die tot bepaalde moorden hebben geleid. Misschien probeert hij de zaken te relativeren. 
Ik kan me wel voorstellen dat Morsi de telefoon neemt en met Turkije belt. Wie zou hij gaan bellen? Wie mag hij gaan bellen? Wie was zijn contactpersoon? Gaat hij Gul bellen, de intelligente president zonder macht. Zou hij premier Erdogan bellen, de man die met de ijzeren vuist, van zijn vrouw, regeert? Of toch kiest hij voor Gulen, de geestelijke islamitische en Turks nationalistische filosoof die miljoenen aanhangers heeft en de Turkse justitie, de Turkse politie en de Turkse geheime diensten vanuit zijn kamer in Amerika aanstuurt? 
 
19. dec, 2013

Morsi en Rutte

De ex-president van Egypte Mohammed Morsi zit sinds zijn afzetting begin juli van dit jaar in de gevangenis. De aanklachten tegen hem stapelen zich op. Nu wordt hij beschuldigt van spionage en terroristische activiteiten. Hij zou hebben samengewerkt met de Palestijnse Hamas, de Libanese Hezbollah en de Iraanse Revolutionaire Islamitische garde. Deze aanklachten gaan terug voor hij president werd.

Stel dat je Morsi bent. Je hebt een dikke jaar, als president, een luxe leven gehad. Je hebt de leiders van vele wereldlanden ontmoet maar op een dag wordt je afgezet door een militair die behoort jou te gehoorzamen en stuurt een aantal gewapende militairen en je wordt gearresteerd.
Stel dat je in de gevangenis het recht hebt op kranten, op de Nederlandse kranten en dat je de afgelopen zes maanden Nederlands onder de knie hebt gekregen, niet zodanig dat je deel gaat nemen aan het nationale dictee van Kees van Kooten maar dat je de kranten wel kunt lezen en begrijpen.
En je hebt net de nieuwe klachten tegen je aangehoord. Je zit bij te komen van de schrik en de, in jouw ogen, de onrechtvaardigheid die je aangedaan wordt. Maar je ziet de cipier je cel binnenlopen en overhandigt je de krant. Lusteloos blader je in de krant. Je ziet een lachende foto van de greenpeace activiste, Faiza Oulahsen, die vrijgesproken is en probeert nu uit de klauwen van de Russen te ontsnappen. Je denkt aan Moscow en je zucht. Was je maar daar gebleven, denk je.
Je bladert verder en leest iets over de Spaghetti akkoorden van Rutte-II. Je zucht weer en
je wilt omslaan maar dan valt je een foto op. Een dame met een donkerpaars kostuum bijna dansend spreid ze haar armen in de lucht. Haar haren zwepen de ruimte, ook dansend. Haar rechterhand is vast gepakt door een (half)bukkende man. Spontaan komt een 'bah' uit je keel en je vraagt je af wie die man is. Je leest dat hij de Nederlandse premier is en de vrouw de voorzitter van het parlement. Aanvankelijk dacht je dat de premier met beide handen de rechterhand van de vrouwelijke voorzitter aan het kussen was maar nu zie je dat het niet zo is. Dat de premier haar rechterhand met zijn linkerhand vast heeft en met zijn rechterhand zijn smart telefoon aan zijn rechteroor houdt. Op dat moment begrijp je hoe slim Rutte is en hoe hij die spaghetti akkoorden voor elkaar krijgt. Je zucht weer en je slaat het blad om. Je komt een foto van de burgemeester van Maastricht tegen: Onno blijft burgemeester. De foto spreekt boekdelen. Als je geen commentaar bij leest en alleen naar de foto kijkt met de kennis dat Onno een homoseksueel is dan weet je dat hij niet ophoudt met zijn explosieve seksleven. Met zijn handen in de lucht lijkt hij de billen van een man te pakken en met zijn open mond simuleert hij het pijpen.
Je gooit de krant op de grond en vraagt de cipier of hij geen Nederlandse kranten meer bezorgt. De cipier ziet je irritaties en schudt zijn hoofd. Alsof hij zegt: 'Je denkt dat je nog president bent?'
NieuwerOverzichtOuder