Miami Mega Jail is anders dan Nederlandse gevangenissen

In het programma maak je kennis met de gigantische gevangenis en de inhoud daarvan. In die gevangenis zitten zware criminelen vast. Natuurlijk zijn bepaalde kamers waarin slechts een gevangene vastzit maar dat is een soort isoleercel en is zeer tijdelijk. In de gevangeniskamers zitten meerde gevangen, tussen 8 en 23. Er is haast geen privacy. En daar geloven ze niet in privacy. Je begaat een misdaad, je wordt gestraft en je krijgt geen privacy in de gevangenis. Maar dat is niet alles. De mannen die in die kamers gepropt worden zijn zware en grote jongens, letterlijk en figuurlijk. Gevoelens als medelijden, menselijkheid, rechtvaardigheid, schaamte en nog meer van die (voor de gewone mensen) gewone woorden zeggen hen helemaal niets. In die gevangeniskamers heerst de wet van de sterkste. De wet van territorium afbakening geldt daar erg sterk. Een nieuweling krijgt bijna altijd op de eerste dag een pakslaag. In ieder geval een poging daar toe. Als hij sterker is en macht uitstraalt dan hebben die jongens een neus voor. Soort kent soort. Ze hadden het over een nieuweling die door hen geslagen was. Waarom, vroeg Louis. Het antwoord was dat hij een verklikker was. En een verklikker moest gestraft worden en zelfs hebben ze er geen spijt van als hij bezweert. Later interviewde Louis de slachtoffer, die nieuweling. Hij was behoorlijk onder handen genomen en beweerde dat hun beweringen flauwekul is. Hij was een nieuweling en had nog geen contact met niemand hoe kan hij iemand verklikken die niet kent. 

Louis en zijn cameraploeg durfden zichzelf niet tussen de gevangen te begeven, niet in die kamers. En diegene die meer misdaden op zijn naam hadden leken het meest vriendelijke, charmante en ontspannen personen te zijn. Ze praatten heel normaal alsof het doden, verkrachten en verminken de normaalste zaken van de wereld. Ze maakten er bij grappen. De vrouwelijke cipiers die de cameraploeg begeleidden vond het vervelend en respectloos als ze er langs de kamers liepen dat die zware jongens meteen aan het masturberen gingen. Maar die jongens zeiden dat ze er niets aan konden doen omdat ze al heel lang geen vrouw gezien hadden en als ze een glimp van een vrouw zagen, waren die de cipiers, en die wekten de seksgevoelens bij hen. Er was zelfs een iemand die de kampioen was in het zich aftrekken. Hij was de meeste tijd met zichzelf bezig. 

In de Nederlandse gevangenissen zit volgens mij steeds een persoon in een kamer en die kamer heeft een eigen badkamer, toilet, tv en zelfs internet aansluiting. Het is een soort gratis hotel. Dat de regering nu nadenkt over om de de kosten van het verblijf in de gevangenis op de gevangene te halen is nog niet in werking. Ik had ooit ook gehoord dat er aan gewerkt om meer gevangenen in een kamer vast te zetten.

Na afloop van het programma dacht ik terug aan de tv-filmopnames uit 1985 toen ik een rol speelde in de tv-film 'Zondag weet je alles'. Die film werd gedraaid in de Bijlmerbajes in Amsterdam en ik speelde een gedetineerde die moest ontsnappen. Inderdaad de gevangeniskamers hadden alle "luxe". Zelfs het uitzicht was mooi. In die scène waarin ik de muur moest klimmen en van de hoge muur moest springen viel niet mee, ondanks dat er luchtmatrassen lagen waarop ik terecht zou komen. Blijkbaar was ik slecht gecast voor een rol die ik niet waar kon maken.