De copiloot heeft het niet gedaan;)

Ik kom een kennis tegen. In had hem, in juli, vorige jaar gezien. Direct na het ongeluk met MH17. En deze keer een paar dagen na de ramp die Germanwings trof. Ik zie dat hij afgevallen is en ik zeg:'wouw, wat ben jij afgevallen?!'. Hij zegt dat hij niet afgevallen is en weegt net als vorig jaar, nog steeds 74 kilo. Ik vraag hoe kan dat want eerlijk gezegd ik kan hem niet geloven. Ik zie dat hij magerder is geworden. Hij zegt dat hij vier keer per week sport, heeft heel veel vet omgewisseld in spieren en dat drieënhalf liter vet kunnen in een liter spieren veranderd worden. Het lijkt me niet logisch maar omdat ik geen zin heb in een disscussie temeer omdat het me opdat moment niet interessant lijkt beweeg ik mijn hoofd tussen knikken en nee schudden. Hij wil heel graag verder die theorie uitpluizen maar ik kap het af met de vraag wat hij van de nieuwe massamoordenaar Andreas vindt. Zijn ogen glimmen net als zijn hoofd in de zon:'Ik ben er niet van overtuigd dat het een zelfmoord is.' Hij wil gretig weerleggen dat die arme copiloot misschien helemaal niets met de ramp te maken heeft en de kans zou groot zijn dat het ongeluk door een technisch mankement plaats had gevonden. Hij vertelt verder:'kijk, er zijn duizenden van die toestellen en als ze zeggen dat het technisch mankement was dan blijven al die duizenden toestellen aan de grond. En dat kunnen ze niet maken. Dat kost miljarden. En het is gemakkelijk om de schuld aan iemand te geven die dood is. Hij kan zichzelf niet verdedigen. En bovendien zijn ze te snel tot die conclusie gekomen terwijl ze nog die andere zwarte doos met technische gegevens niet gevonden hebben.' Ik beweeg mijn hoofd alsof iemand zachtjes mijn hoofd laat schommelen. Hij ziet dat ik zijn verhaal niet geloofwaardig vind en zegt:'ja, je gelooft het misschien niet maar ik geloof ook niet dat die jongen zelfmoord heeft gepleegd.' Ik zeg dat ze niet zomaar iemand gaan beschuldigen als ze geen concrete aanwijzingen hebben, dat Andreas laconiek had gereageerd op de route en de landing. Dat hij de gezagvoerder niet naar binnen liet dat hij de code van de deur bewust had uitgeschakeld. Mijn kennis begrijpt niet waarom de paniek aan board pas op het laatste moment ontbrak en dat was niet het geval in de vliegtuigen die terroristen van 9/11 gebruikten. Ik besef dat we midden in een drukke winkelcentrum staan te bakkeleien en ineens vind ik dat belachelijk. Ik heb geen zin meer in een discussie die apriori in een doodlopende weg gaat. Heel even flitst in mijn hoofd een scène uit een documentaire waarin een Rotterdamse middelbare scholier zegt: 'Nee, die zogenaamde terroristen (hij had het over de aanslagen van Parijs op Charlie Hebdo) hebben niemand gedood, je ziet hem met kalasjnikov maar je ziet niet dat hij op het hoofd schiet en je ziet geen bloed.' 

Mijn kennis en ik schudden elkaar de hand en we zeggen dat we elkaar snel moeten zien.