Nederland ergert zich aan zoenende homoseksuelen...

Begin jaren tachtig van de vorige eeuw kwam ik naar Nederland. Ik liep in Amsterdam, op de dam, en zag twee mannen elkaar tongzoenen. Dat ik nu er over schrijf betekend dat het indruk heeft op me gemaakt. Ik wil niet zeggen trauma maar ik schrok er behoorlijk wel van. Ik vond het eigenlijk vies. Niet dat ik hekel aan mensen hebben die andere seksuele voorkeur hebben, niet dat ik ze wil verbieden maar het gaat aan mij. Ik zie het als een aanslag op mijn vizier, op mijn gevoelens en mijn verstand. Natuurlijk zijn we allemaal het product van het verleden, van bepaalde normen en waarden maar toch rekening met elkaar houden is belangrijk, essentieel. Ik ga niet overdrijven en zeggen het tongzoenen van twee mannen bijna hetzelfde is als je ziet iemand een kind mishandelt of iemand vermoordt. Mensen die van elkaar houden, elkaar begeren moeten ze zeker doen. Ze moeten doen wat hun hartje begeert. Maar omdat vrijen een intieme samenzijn is, iets tussen twee personen is en teder is zouden ze wel beter aan doen om het in een intieme omgeving te doen. Wat willen twee zoende mannen in het openbaar eigenlijk bewijzen? Maken ze reclame voor homoseksualiteit?
In hetzelfde begin van de jaren tachtig maakte ik kennis met een (ex) landgenoot die net in Duitsland asiel had gevraagd, een Duitse vriendin had en een bezoekje aan Nederland bracht. We hebben over de strijd van de Koerden gepraat maar gauw ging het over hoe hij zich voelde en hoe het was om een Duitse vriendin te hebben. Hij zei dat zijn vriendin het heel leuk vindt om in het openbaar met hem te zoenen maar als ze eenmaal thuis zijn duikt ze achter haar krant en ze nauwelijks tijd voor hem heeft, praten of vrijen. Hij voegde er aan toe: 'Dus, als ik mensen in het openbaar zie zoenen denk ik niet meer dat ze echt elkaar echt begeren maar weet ik dat ze thuis niets met elkaar doen, elkaar bijna negeren terwijl dát horen ze thuis te doen, want de intimiteit is iets persoonlijks.'
Is intimiteit iets persoonlijks of is het show? Neigt de mens de grenzen te verleggen? Hoe komt dat? Is dat pure spanning? Wil men stoer doen? Misschien zijn er nog meerdere motivaties voor dat gedrag. Maar als de Nederlandse bevolking begint zich te ergeren aan het gedrag van de homoseksuelen die in het openbaar tongzoenen kan ik dat begrijpen. Ik begrijp niet dat bepaalde groeperingen de zoenende of hand in hand lopende homoseksuelen verbaal of fysiek aanvallen. De kans bestaat (theoretisch bedoel) dat de zogenaamde homohaters die homoseksuelen fysiek of verbaal aanvallen zelf homoseksueel zijn. Waarom? Omdat ze niet uit de kast willen komen en stoer doen om er in die kast te blijven. Ik wil niet suggereren dat in elke homo aanvaller er een potentiële homoseksueel schuil gaat maar het kan.