Een Egyptenaar en een Syriër: dromen zijn bedrog...

Vergelijken is niet goed maar ik wil het hebben over twee mannen. De ene is een Egyptenaar en de andere is een Syriër. Laat ik maar met de Egyptenaar beginnen. De Egyptenaren zijn bijna altijd grappig en ze hebben bijna altijd zin in een mop. Dat de mens overal op de wereld overdrijft is geen nieuws, dat de Arabieren meesters zijn in overdrijven is ook bekend. Maar het zijn uitzonderingen en dit verhaal gaat me te ver. Ja, het verhaal van de Egyptenaar Mohamed Ahmad Abdullah, als de sterkste man van de wereld, lijkt me grappig maar tenenkrommend. Via een link op YouTube naar een tv uitzending zien we Mohamed en twee van zijn echtgenoten in de studio zitten waar de sterkste man van de wereld door twee presentatoren wordt geïnterviewd. Een dikke presentator en een gewone en modern gekleden presentatrice. Het programma wordt ingeleid door een gesluierde presentatrice die iets van de achtergrond van Mohamed onthult. Mohamed zou de kracht hebben van 3.000 man en 260 paardenkracht. Het wordt vertelt dat die kracht is wetenschappelijk bewezen. Mohamed kan een munt met zijn oog nat maken om vervolgens mijn zijn handen verscheuren. De man zit in de studio. Hij is dik met dikke vetrollen over zijn buik. Hij heeft grote hangende borsten. Mohamed is 28 keer getrouwd, heeft 35 kinderen gebaard en zijn huidige situatie is: getrouwd met vier vrouwen en heeft per dag 15 keer seks. Daarbij wordt niet vertelt of hij al die 15 keren ook daadwerkelijk klaarkomt. De dikke presentator is onder de indruk en zegt tegen Mohamed dat hij de mannen in de hele Arabische wereld jaloers maakt. Er wordt gesuggereerd dat Mohamed een penis in de grote van een paard heeft. Nee, niet 260 keer groter dan die van een paard maar net zo groot.
Wat wil zulke Arabisch/Islamitisch programma bewijzen, vertellen propageren? Wat is het nut van zo iets? Ja, Mohamed vertelt dat het een Gods gave, dat Allah hem die kracht heeft gegeven en dat zijn vader nog sterker was. Zijn vader had namelijk 340 paardenkracht. Dit komt op me over als het verhaal van die jonge imam die vrolijk uitlegt hoe een moslimman in het hiernamaals bijna 80.000 maagden kan krijgen. Welke man weigert om de kracht te hebben die gelijk staat aan 260 paardenkracht, groot geschapen als een paard, in het aardse leven 28 vrouwen krijgt en in het hiernamaals duizenden vrouwen tot zijn beschikking heeft? Als ik net als Mohamed eruit zou zien met kapotte tanden en dikke vetrollen zou ik eerder naar de tandarts gaan en beginnen met treinen tot ik die vetrollen kwijt raak.
Het verhaal van de Syriër Mouaz Al-Balkhi die op 16 juni de voorpagina van Trouw vulde is heel anders. Misschien had hij net als iedereen grote fantasieën en dromen maar hij was iemand die zich niet beperkte tot een audiëntie plek in een moskee of voor een tv. Hij vluchtte uit Syrië met zijn familie naar buurland Jordanië. Daar waren de perspectieven gering en hij had de ambitie engineer te worden. Hij vluchtte ook uit Jordanië en na lange tochten door bijna de hele wereld kwam hij in Calais, Frankrijk, aan. Hij wilde net als duizenden vluchtelingen zijn droom bereiken om in Verenigd Koninkrijk (VK) via de vrachtwagens te bereiken om daar te studenten, werken en genieten. Hij smste zijn oom die in Engeland woont dat hij Engeland ziet. Hij was blijkbaar te bescheiden om zich in een vrachtwagen te stoppen. Hij koos om het kanaal over te zwemmen. Dat deed hij samen met een andere bevriende vluchteling, iemand waarvan nog niemand iets van weet. Wie hij is, was. Ja, want het lichaam van die bevriende vluchteling spoelde in Noorwegen aan en dat van Mouaz spoelde een paar maanden eerder al op Ter Schelling.