Ferhat Enco, een naam die moet onthouden!

Ferhat Enco is de naam die ik nooit van gehoord had. Op vijf mei 2016, op de Nederlandse Bevrijdingsdag hoorde ik deze naam voor het eerst. Dat gebeurde via Facebook, via een Koerdische vriend die ik niet persoonlijk ken. Ik las de vertaling van zijn speech in het Arabsch die hij in het Turkse parlement hield. Ik besloot de link te delen. Ik had de video die er bij hoorde nog niet gezien. Na het delen van de link besloot ik de video te Ien. Ik wilde het gezicht van die jonge man zien, van die Koerdische parlementariër Ferhat Enco, hoe hij tegenover tientallen Turkse parlementariërs stond en hen de waarheid durfde te zeggen.
Natuurlijk zijn de Turkse parlementariërs democratisch gekozen. Ik heb geen reden te twijfelen dat ze de stemmen hebben gekocht of vervalst. Als het zo was was nu Erdogan de super president. Maar door de "eerlijke" verkiezingen hebben de Koerden dat gehinderd. Er zijn er die denken dat wanneer Erdogan een super president was geworden hij misschien veel voor Koerden had betekent. Maar de Koerden hebben zijn dromen, door de verkiezingen, om zeep geholpen. Hij wordt voorlopig geen nieuwe sultan. Die droom is geëlimineerd, althans uitgesteld. Dat kan je inderdaad democratie noemen.
Maar democratie is niet alleen het recht te hebben om een volksvertegenwoordiger te kiezen. Democratie betekent ook vrijheid van meningsuiting. Tenminste dat recht moeten de parlementariërs hebben om de belangen van hun kiezers te verdedigen. Ferhat Enco ging dan ook vanuit dat hij in een democratisch parlement zitting had. Ach, dat hij niet in zijn eigen taal sprak maar in de taal van de meerderheid nam hij voor lief. Bovendien had hij een boodschap. Zijn boodschap moest hij aan Turken vertellen die geen Koerdisch verstaan, de Turken die daar de meerderheid vormen. De meerderheid die niets doet om de aanvallen, de oorlog, in Koerdische gebieden te beëindigen. Oorlog in Koerdische gebieden? Ja, daar is een grote oorlog gaande. Waarom? Omdat de Koerden hebben gekozen voor eigen vertegenwoordigers en deze weigeren in te stemmen voor meer bevoegdheden voor president Erdogan. En de president werd boos op Koerden. Hij zag ze als terroristen en zodanig handelde ernaar. Sinds bijna een jaar is dus een oorlog. De president straft de Koerden die niet voor hem hebben gestemd. Je kunt je afvragen of dat bij democratie hoort. Feit is: sinds na die verkiezingen worden Koerdische steden door het Turkse leger omsingeld en er vinden gevechten plaats, van straat tot straat en van huis tot huis. Duizenden doden zijn gevallen.
De parlementariër Ferhat Enco wilde deze toestanden aan de orde stellen, dat die niet bij een democratisch land horen. Hij dacht dat het parlement de plaats was om de geschillen te bespreken, discussiëren en oplossen. Hij vergiste zich. Na twintig seconden riepen zijn collega's, de Turkse parlementariërs, dat hij een kogel door het hoofd moet krijgen. Ze riepen dat hij op moest rotten. De parlementsvoorzitter dreigde Ferhat met tien jaar cel. Andere collega's riepen verder dat Ferhat moet gedood worden, moet gearresteerd worden, de politie moest komen. Maar voordat de politie kwam vielen de Turkse parlementariërs Ferhat Enco zelf aan. Ze hebben niet gewacht op de politie. Ze hebben Ferhat niet met woorden kunnen weren. De camera wilde dat niet laten zien. De regisseur schakelde naar de voorzitter die herhaaldelijk zei: 'Val hem niet aan, ga zitten. hij is alleen.'
Is het democratie om een volksvertegenwoordiger aan te vallen, in het parlement gebouw? Ja, dat is de Turkse democratie? De democratie die geweld gebruikt om de anderen de mond te snoeren en hen van hun vrijheid te beroven.
En wat is het lot van Ferhat Enco? Je mag drie keer raden...