Marco Kroon bij Pauw

Ik kijk naar het programma Pauw. Aan tafel bij Jeroen Pauw zit Marco Kroon die als kapitein van de landmacht in 2009 de hoogste militaire eer kreeg door geridderd te worden als Ridder Militaire Willems-Orde. Hij draagt zijn militaire tenue. Zijn hoofd is kaal en hij heeft een getrimde volle baard. Naast hem zit zijn advocaat Mr Geert-Jan Knoops. Beide heren zitten aan de rechterkant van Pauw. De tweede advocaat van Marco Kroon, de levenspartner van Knoops, zit tegenover Marco en haar echtgenoot.
De directe aanleiding van de aanwezigheid van Marco Kroon en gevolg bij Pauw is het verschijnen van zijn boek: Kroongetuige. De omslag van het boek spreekt boekdelen. Een tekening van dominante dikke tafel vult de helft van de omslag. Het is de tafel waarop Marco verkracht werd door een aantal mannen. Naast de tafel hurkt een naakte man met het hoofd gebogen in de handen. Boven het gebogen hoofd is de medaille die Marco in 2009 voor zijn heldendaden kreeg.
Twee aspecten van het verhaal worden in het programma uitgebreid behandel namelijk:
A. Hoe Marco in zijn eentje een commando missie aan het uitvoeren, in een gestolen auto waardoor hij door Afghanen werd opgepakt, weggevoerd, vernederd, verkracht en daarna vrijgelagen.
B. Hoe Marco wraak op zijn verkrachter noemt. 

Over dit verhaal (verkrachting n wraak) heeft Marco tien jaar gezwegen maar het heeft hem in al die tijd geteisterd want hij kon het aan niemand vertellen, zelfs niet aan zijn vrouw.
Ik heb geen enkele reden om te twijfelen aan Marco’s verhaal. Ik vind het verschrikkelijk als iemand mishandeld wordt en mijn bloed kookt als ik hoor dat iemand verkracht is.
Echter, tijdens het luisteren naar zijn verhaal (ik heb het boek niet gelezen) komen een aantal vragen bij me op.
Marco vertelt dat hij gebonden op de tafel moest liggen en is daarna verkracht. Mijn vraag is lag hij met zijn hele lichaam op tafel of stond hij gebukt met zijn buik erop? In het eerste geval is het moeilijk voor de verkrachter om hem te penetreren zonder pijn in zijn knieën te krijgen.
Marco zegt dat hij twijfelde of hij wel of geen verzet moest bieden, bij de verkrachting. Hij bood uiteindelijk geen verzet, zegt hij, omdat hij zijn vrouw en kinderen wilde terugzien anders had hij zich doodgevochten. Begrijpelijk maar was hij in staat om verzet te bieden? Je ligt naakt gebonden op een tafel. Je ziet niets. Je hoort alleen gewapende dronken barbaren die je willen verkrachten. Kan je op dat moment aan je gezin of aan je werkgever denken? 

De wraak actie van Marco roept ook wat vragen bij me op. Hij beweert dat hij op zoek was naar zijn verkrachter om die te arresteren. Marco was weer alleen in een auto, in een donkere avond zag hij zijn verkrachter bij een controle post. De verkrachter was samen met nog iemand. Marco kreeg signaal om de lichten van de auto uit te doen. Dat deed hij en de verkrachter kwam op hem af. Marco opende de autodeur en gingen de binnenlichten aan waardoor de verkrachter heeft hem herkent. Vervolgen schoot Marco zijn pistool leeg op de man. Marco vertelt niet of hij die man vanachter het stuur doodde of was hij al uitgetapt? In het eerste geval zou hij, als hij rechtshandig is, door de ruit moeten hebben geschoten. Maar misschien schoot hij met de linkerhand. Hij is toch opgeleid als commando. En wat deed de verkrachter en zijn maat die (AK47) geweren droegen? Stonden ze verlamd van angst of hebben ze terug geschoten? Marco beweert dat hij eerst die verkrachter doodde door zijn pistool op hem te legen. Daarna heeft hij het geweer van de verkrachter gepakt en de hele magazijn (30 kogels) op het kruis van de verkrachter schoot. De vraag is heeft Marco eerst de verkrachter gedood en meteen de tweede man? En daarna schoot hij het kruis van de verkrachter aan diggelen? Dat moest haast wel anders had die tweede man op Marco geschoten.
Marco vertelt dat hij al dat gedoe moest geheim houden omwille van de Nederlandse missies in Afghanistan. Maar bracht Marco daarmee zijn collega’s niet in gevaar? Zijn collega’s hadden best bij een debriefing zijn ervaring gebruiken en ellende voorkomen.
Marco vertelt dat hij hierna weg wilde bij defensie maar wilde zijn maten niet in de steek laten. Hij opende een kroeg maar bleef in dienst bij defensie.
En die kroeg bezoedelde enigszins de glans van zijn ridderschap. Een paar maanden na dat hij ridder werd stelde het Openbaar Ministerie een onderzoek in naar hem op verdenking van overtreding van de opiumwet en de wet wapens en munitie.
Zijn advocaat in die zaak was zijn huidige advocaat Geert-Jan Knoops. Deze verweet toen het OM te veel publiciteit voor de zaak te hebben gezocht.
Nu zit dezelfde advocaat Ridder Marco bij te staan om die aan publiciteit te helpen voor een zaak dat defensie, op zijn zachts gezegd, niet blij maakt en zijn commando-collega’s niet veiliger in staat stelt.