Je kunt niet ontsnappen aan het nieuws maar alles went

Het is normaal dat je tijdens het ontbijt naar het nieuws luistert of kijkt. Je wil weten wat er in de wereld gebeurt. Logisch dat het plezierige nieuws geen prioriteit heeft. Het nieuws van wereldconflicten, politieke en religieuze strijden domineren meestal het nieuws. Aan die nieuwsitems (oorlogen, ellende, strijd, politiek en drama) raak je gewend. Je smeert je brood, je neemt een hapje en je drinkt een slokje thee. Met een halfoor luister je. Nieuws over Turkije dat daar journalisten, Koerden, Nederlanders en iedereen die niet pro Erdogan kan gearresteerd worden is geen nieuws meer. Dat Trump het ene schandaal na de andere doet is geen nieuws meer. Dat Rusland een dreiging voor Europa vormt en dat Europa moeite heeft om de aanhang van de IS terroristen naar Europa te halen zijn stukgedraaide LP’s. Ook het nieuws over de gevangenen die tijdens hun verlof jonge vrouwen verkrachten en vermoorden wordt een soort routine. Van de leerlingen die medescholieren en leraren vermoorden en de familiedrama’s kijk je niet meer op.
Ondanks alles word je soms geraakt door een nieuwsitem, iets dat je nooit gedacht dat het kan gebeuren.
Op het nieuws wordt vertelt dat een Amerikaan die al zijn vijf kinderen, in de leeftijd van 1 tot 8 jaar oud, had gewurgd, met hun lijken dagen doorgereden en de lijkjes langs de weg had gedumpt de doodstraf krijgt. Het nieuws vertelt dat de doodstraf niet uitgevoerd kan worden omdat het dodelijke middel niet beschikbaar is. 

Mijn primaire gedachte is dan: kunnen ze dan die man niet wurgen? Daarna dacht ik wat zou zo’n man bezielen om al zijn kinderen gruwelijk te wurgen of laten stikken, want zo doodde hij zijn kinderen. Wat bezielt een man om met de lijken van zijn kinderen viertien dagen lang het land door te rijden. Wat bezielde hem om ze uiteindelijk langs de weg te dumpen en niet netjes te begraven. 

Ik zoek op internet en lees een artikel over zijn ex-vrouw. Zij wil niet dat haar ex-man de doodstraf krijgt. Haar motivatie is: ‘Ik wil niet dat zijn familie gaat lijden zoals ik lijd.’ Na de scheiding kwam ze zonder auto, huis etcetera en stond ze alle vijf kinderen aan haar man af, ook de baby. 

Ik luister nu, tijdens het ontbijt, liever naar klassieke muziek maar of ik geen nieuws meer wil zien is niet aan de orde. Alles heeft tijd nodig….