3. jun, 2020

Aan George Floyd én Baris Cakan

Beste George Floyd,

Eerst wil ik me tot you richten niet omdat je zwart bent. Ik wil me eerst tot jou richten, niet omdat je een Amerikaan bent. Ik wil me eerst tot jou richten omdat ik zag hoe je stierf. Je was machteloos, bedwongen door drie agenten lag je plat op de grond waar een agent ontspannen zijn knie in je nek had en wachten een paar minuten tot hij wist dat je zeker dood was. Ik wil me eerst tot jou richten omdat jouw laatste woorden waren, “mama” en “ik kan niet ademen”. Ik wil me eerst tot jou richten omdat er omstanders waren die de brute moord op jou hebben vast gelegd en zo ben je wereldberoemd geworden. Jammer dat je van die bekendheid geen gebruik kunt maken cq genieten. Ik wil me eerst tot jou richten omdat jij in het aardse leven geen rechtvaardiging hebt gekend, puur omdat je zwart was. Ik wil me eerst tot jou richten omdat jouw dood de hele wereld hard heeft geschud. En waar het zal gaan eindigen, Joost mag weten. Mocht je elders leven, zonder lichaam, dat je ziel ergens van uit een hoek, een gebouw, boven een wolk, zwevend of vliegend naar de medemensen kijkt laat me alstublieft weten of er een leven is na de dood. Want die vraag houdt me mijn hele leven bezig. En als er een leven is na de dood waar is dat? Is dat ergens in de hemel met de sterren of ergens in een zwart gat waar de wetenschappers onlangs hebben ontdekt. En daar beste George ben je ook zwart of krijg je daar een andere kleur. Wordt daar ook gediscrimineerd op kleur en ras? Ga me alsjeblieft niet vertellen dat het een spiegelbeeld is van het leven op aarde. Want dan kan ik god niet echt begrepen. Of is er helemaal geen leven en dat alle volkeren gehersenspoeld zijn en in duizenden jaren alleen aan het moorden geslagen zijn. Dat betekent dat het recht altijd aan de kant van de machthebber is en wij allemaal onder de macht van de sterkte gebukt gaan. Gelukkig, voor jou, dat er mensen tegen jouw moordenaars en hun racistische gedachten protesteren. Maar of dat iets gaat veranderen betwijfel ik ten zeerste. 

Rust maar lekker uit.
NB: Heb je van Baris Cakan gehoord? Heb je hem daar ontmoet? Hij is een jonge man, nog geen twintig jaar oud. Hij is een rustige man, verlegen en houdt van muziek, Koerdische muziek. En die muziek werd namelijk zijn dood. Ja, hij stond op het balkon van zijn ouders in Istanboel en luisterde naar Koerdische muziek. Hij werd geroepen door een paar Turkse jongeren en toen hij op de straat kwam hebben ze hem doodgestoken. Zoals ik het gehoord heb heeft hij geen kans gehad hulp te roepen. Er waren helaas ook geen omstanders die de steekpartij gefilmd hebben. Ik begreep dat zijn vader door de Turkse autoriteiten gedwongen was een ander verhaar te vertellen om de schuld bij zijn zoon te leggen.
Ja, zo gaat het. Nu ga ik me tot hem richten en je krijgt van zelfsprekerd een cc.  

Beste Baris, 

Ik zal je onrecht doen als ik je zeg dat je Koerdische muziek niet hardop had moeten draaien. Van mij mag je naar welke muziek dan ook luisteren. Maar je bent als volwassen man en je leeft je hele leven in Turkije. Wist je niet dat het draaien van Koerdische muziek het je jouw leven ging kosten? Welke muziek was het? Was het een van de traditionele melancholische volksmuziek waarmee de Koerden bekend zijn en al eeuwen het herhalen? Was die revolutionair muziek? Draaide je de Koerdische nationale hymne, Ay-Raqib? Of was het gewoon danslied?
Ik kan je zeker niet verweten dat je de verkeerde tijd en de verkeerde plaats hebt gekozen om naar je muziek te luisteren. Want het is wel bizar als je zelfs thuis, in dit geval, bij jouw ouders thuis, je favoriete muziek niet mag draaien. Waar dan wel zou je zeggen.
Hoe dan ook, je hebt je Koerdische muziek gedraaid, je hebt er blijkbaar van genoten maar helaas niet voor lang. Jammer dat je als het allerlaatste wat je gehoord hebt niet de Koerdische muziek was maar de scheldwoorden van de Turken die je hebben doodgestoken. 
Ik zie op Koerdische social media jouw foto’s, een van jouw foto’s wordt gemonteerd samen met die van George Floyd met de tekst dat George door zijn kleur is gedood en jij omdat je een Koerd bent.
Ik ben bang dat ik je teleurstel als ik zeg dat je bijna geen aandacht krijgt, zeker niet internationaal. Wat me opvalt dat de Koerdische politieke partijen zeer weinig tot niets doen om de brute moord op jou te veroordelen. Misschien zijn ze bezig met hun eigen partijzaken, in alle delen van groot Koerdistan. Natuurlijk ze bedoelen met hun strijd het goede voor het volk maar krijgen geen tijd en ruimte om verder te kijken dan hun neus lang is. Hierdoor kunnen ze niets overzien, ze zien andere partijen als vijanden in plaats van lot- en landgenoten.
Ze zijn in stress en daardoor kunnen ze ook niet evalueren wat ze doen, helaas. Ze hebben geen tijd om te kijken of ze juist handelen of niet.
Ik zei net tegen George mocht er een leven is na het aardse leven en je ergens naar Koerdistan kunt kijken en vrij bent hopelijk kan je vanuit daar af en toe een signaal sturen naar de Koerdische leiders, dat ze meer naar Koerdische muziek moeten luisteren en niet dansen naar de pijpen van de onderdrukkers.

Kortom ik gun jou en George alle rust van de wereld. Ik hoop dat jullie niet naar deze wereld gaan verlangen.
Je zou een beetje jaloers zijn op George omdat hij, zeer terecht, als zwarte Amerikaan de aandacht van de wereld krijgt maar jij krijgt die aandacht niet. En ik denk puur en alleen omdat je een Koerd bent. Omdat je van een volk afstamt dat iedereen maar het goed vindt dat het onderdrukt blijft, uitgemoord en vernederd wordt. Dat begrijp ik niet. Misschien daar boven kan je de reden daarvoor vinden. 

Het ga je goed.